इह खलु स्वभावप्रतिघातादाकुलत्वाच्च मोहनीयादिकर्मजालशालिनां सुखाभासे- ऽप्यपारमार्थिकी सुखमिति रूढिः । केवलिनां तु भगवतां प्रक्षीणघातिकर्मणां स्वभाव- प्रतिघाताभावादनाकुलत्वाच्च यथोदितस्य हेतोर्लक्षणस्य च सद्भावात्पारमार्थिकं सुखमिति श्रद्धेयम् । न किलैवं येषां श्रद्धानमस्ति ते खलु मोक्षसुखसुधापानदूरवर्तिनो मृगतृष्णाम्भो- भारमेवाभव्याः पश्यन्ति । ये पुनरिदमिदानीमेव वचः प्रतीच्छन्ति ते शिवश्रियो भाजनं समासन्नभव्याः भवन्ति । ये तु पुरा प्रतीच्छन्ति ते तु दूरभव्या इति ।।६२।। सम्यक्त्वरूपभव्यत्वव्यक्त्यभावादभव्या भण्यन्ते, न पुनः सर्वथा । भव्वा वा तं पडिच्छंति ये वर्तमानकाले सम्यक्त्वरूपभव्यत्वव्यक्तिपरिणतास्तिष्ठन्ति ते तदनन्तसुखमिदानीं मन्यन्ते । ये च सम्यक्त्वरूप- भव्यत्वव्यक्त्या भाविकाले परिणमिष्यन्ति ते च दूरभव्या अग्रे श्रद्धानं कुर्युरिति । अयमत्रार्थः — मारणार्थं तलवरगृहीततस्करस्य मरणमिव यद्यपीन्द्रियसुखमिष्टं न भवति, तथापि तलवरस्थानीय- चारित्रमोहोदयेन मोहितः सन्निरुपरागस्वात्मोत्थसुखमलभमानः सन् सरागसम्यग्दृष्टिरात्मनिन्दादिपरिणतो हेयरूपेण तदनुभवति । ये पुनर्वीतरागसम्यग्दृष्टयः शुद्धोपयोगिनस्तेषां, मत्स्यानां स्थलगमनमिवा- ग्निप्रवेश इव वा, निर्विकारशुद्धात्मसुखाच्च्यवनमपि दुःखं प्रतिभाति । तथा चोक्तम् —

ṭīkāḥ — ā lokamān mohanīyādikarmajāḷavāḷāone svabhāvapratighātane līdhe ane ākuḷapaṇāne līdhe sukhābhās hovā chhatān te sukhābhāsane ‘sukh’ kahevānī apāramārthik rūḍhi chhe, ane jemanān ghātikarmo kṣhay pāmyān chhe evā kevaḷībhagavantone, svabhāvapratighātanā abhāvane līdhe ane anākuḷapaṇāne līdhe sukhanā yathokta ¹kāraṇano ane ²lakṣhaṇano sadbhāv hovāthī, pāramārthik sukh chhe — em shraddhavāyogya chhe. jemane āvun shraddhān nathī, teo — mokṣhasukharūpī sudhāpānathī dūravartī abhavyo — mr̥ugatr̥uṣhṇānā jaḷasamūhane ja dekhe ( – anubhave) chhe; ane jeo te vachanano hamaṇān ja svīkār ( – shraddhā) kare chhe teo — shivashrīnān ( – mokṣhalakṣhmīnān) bhājan — āsannabhavyo chhe, tathā jeo āgaḷ upar svīkār karashe teo dūrabhavyo chhe.

bhāvārthaḥ — ‘kevaḷībhagavantone ja pāramārthik sukh chhe’ evun vachan sāmbhaḷīne jeo kadī teno svīkār – ādar – shraddhā karatā nathī teo kadī mokṣha pāmatā nathī; jeo te vachan sāmbhaḷīne antarathī teno svīkār – ādar – shraddhā kare chhe teo ja mokṣha pāme chhe, — hamaṇān kare chhe te āsannabhavya chhe ane āgaḷ upar karashe te dūrabhavya chhe. 62.

1. sukhanun kāraṇ svabhāvapratighātano abhāv chhe.
2. sukhanun lakṣhaṇ anākuḷapaṇun chhe.