रागमवलम्बते स खलूपरक्तचित्तभित्तितया तिरस्कृतशुद्धोपयोगशक्तिरासंसारं शारीरं दुःख-
मेवानुभवति ।।७७।।
अथैवमवधारितशुभाशुभोपयोगाविशेषः समस्तमपि रागद्वेषद्वैतमपहासयन्नशेषदुःख- क्षयाय सुनिश्चितमनाः शुद्धोपयोगमधिवसति —
शुद्धनिश्चयेन तु शुद्धात्मनो भिन्नत्वाद्भेदो नास्ति । एवं शुद्धनयेन पुण्यपापयोरभेदं योऽसौ न मन्यते
स देवेन्द्रचक्रवर्तिबलदेववासुदेवकामदेवादिपदनिमित्तं निदानबन्धेन पुण्यमिच्छन्निर्मोहशुद्धात्मतत्त्व- विपरीतदर्शनचारित्रमोहप्रच्छादितः सुवर्णलोहनिगडद्वयसमानपुण्यपापद्वयबद्धः सन् संसाररहितशुद्धात्मनो विपरीतं संसारं भ्रमतीत्यर्थः ।।७७।। अथैवं शुभाशुभयोः समानत्वपरिज्ञानेन निश्चितशुद्धात्मतत्त्वः सन्
ane lokhaṇḍanī beḍīnī māphak — *ahaṅkārik taphāvat mānato thako, ahamindrapadādi sampadāonā kāraṇabhūt dharmānurāgane ati nirbharapaṇe ( – gāḍhapaṇe) avalambe chhe, te jīv kharekhar, jenī chittabhūmi uparakta hovāne līdhe ( – chittarūpī bhūmi athavā bhīnt karmopādhinā nimitte raṅgāyelī – malin – vikr̥ut hovāne līdhe) jeṇe shuddhopayogashaktino tiraskār karyo chhe evo vartato thako, sansāraparyant ( – jyānsudhī ā sansāranun astitva chhe tyānsudhī arthāt sadāne māṭe) shārīrik duḥkhane ja anubhave chhe.
bhāvārthaḥ — jem suvarṇanī beḍī ane lokhaṇḍanī beḍī banne avisheṣhapaṇe bāndhavānun ja kām kare chhe, tem puṇya ane pāp banne avisheṣhapaṇe bandhan ja chhe. je jīv puṇya ane pāpanun avisheṣhapaṇun kadī mānato nathī, tene ā bhayaṅkar sansāramān rajhaḷavāno kadī ant āvato nathī. 77.
have, e rīte shubh ane ashubh upayoganun avisheṣhapaṇun avadhārīne, samasta rāgadveṣhanā dvaitane dūr karatā thakā, asheṣh duḥkhano kṣhay karavāno manamān draḍh nishchay karī shuddhopayogamān vase chhe ( – tene aṅgīkār kare chhe)ḥ —
132pravachanasār[ bhagavānashrīkundakund-
* puṇya ane pāpamān taphāvat hovāno mat ahaṅkārajanya ( – avidyājanya, agnānajanya) chhe.