अथ ते पुनस्त्रिदशावसानाः कृत्स्नसंसारिणः समुदीर्णतृष्णाः पुण्यनिर्वर्तिताभिरपि जीवाणं देवदंताणं दृष्टश्रुतानुभूतभोगाकाङ्क्षारूपनिदानबन्धप्रभृतिनानामनोरथहयरूपविकल्पजालरहित- परमसमाधिसमुत्पन्नसुखामृतरूपां सर्वात्मप्रदेशेषु परमाह्लादोत्पत्तिभूतामेकाकारपरमसमरसीभावरूपां विषयाकाङ्क्षाग्निजनितपरमदाहविनाशिकां स्वरूपतृप्तिमलभमानानां देवेन्द्रप्रभृतिबहिर्मुखसंसारि- जीवानामिति । इदमत्र तात्पर्यम् – यदि तथाविधा विषयतृष्णा नास्ति तर्हि दुष्टशोणिते जलयूका इव कथं ते विषयेषु प्रवृत्तिं कुर्वन्ति । कुर्वन्ति चेत् पुण्यानि तृष्णोत्पादकत्वेन दुःखकारणानि इति ज्ञायन्ते ।।७४।। अथ पुण्यानि दुःखकारणानीति पूर्वोक्तमेवार्थं विशेषेण समर्थयति — ते पुण उदिण्णतण्हा सहजशुद्धात्म- तृप्तेरभावात्ते निखिलसंसारिजीवाः पुनरुदीर्णतृष्णाः सन्तः दुहिदा तण्हाहिं स्वसंवित्तिसमुत्पन्नपारमार्थिक- सुखाभावात्पूर्वोक्ततृष्णाभिर्दुःखिताः सन्तः । किं कुर्वन्ति । विसयसोक्खाणि इच्छंति निर्विषयपरमात्म-
भावार्थ : — जैसा कि ७३ वीं गाथामें कहा गया है उसप्रकार अनेक तरहके पुण्य विद्यमान हैं, सो भले रहें । वे सुखके साधन नहीं किन्तु दुःखके बीजरूप तृष्णाके ही साधन हैं ।।७४।।
अब, पुण्यमें दुःखके बीजकी विजय घोषित करते हैं । (अर्थात् पुण्यमें तृष्णाबीज दुःखवृक्षरूपसे वृद्धिको प्राप्त होता है — फै लता है ऐसा घोषित करते हैं) : —
अन्वयार्थ : — [पुनः ] और, [उदीर्णतृष्णाः ते ] जिनकी तृष्णा उदित है ऐसे वे जीव [तृष्णाभिः दुःखिताः ] तृष्णाओंके द्वारा दुःखी होते हुए, [आमरणं ] मरणपर्यंत [विषय सौख्यानि इच्छन्ति ] विषयसुखोंको चाहते हैं [च ] और [दुःखसन्तप्ताः ] दुःखोंसे संतप्त होते हुए (-दुःखदाहको सहन न करते हुए) [अनुभवंति ] उन्हें भोगते हैं ।।७५।।
ते उदिततृष्ण जीवो, दुःखित तृष्णाथी, विषयिक सुखने इच्छे अने आमरण दुःखसंतप्त तेने भोगवे. ७५.