तत्त्वद्योतनसमर्थश्रुतज्ञानसाधनीभूतशब्दात्मकसूत्रपुद्गलाश्च, शुद्धात्मतत्त्वव्यंजकदर्शनादिपर्याय-
भवद्भिः । यदि पूर्वोक्तदोषाः सन्ति स्त्रीणां तर्हि सीतारुक्मिणीकुन्तीद्रौपदीसुभद्राप्रभृतयो जिनदीक्षां
तम्हा यस्मात्तद्भवे मोक्षो नास्ति तस्मात्कारणात् तं पडिरूवं लिंगं तासिं जिणेहिं णिद्दिट्ठं तत्प्रतिरूपं वस्त्रप्रावरणसहितं लिङ्गं चिह्नं लाञ्छनं तासां स्त्रीणां जिनवरैः सर्वज्ञैर्निर्दिष्टं कथितम् । कुलरूववओजुत्ता समणीओ लोकदुगुञ्छारहितत्वेन जिनदीक्षायोग्यं कुलं भण्यते, अन्तरङ्गनिर्विकारचित्तशुद्धिज्ञापकं बहिरङ्गनिर्विकारं रूपं भण्यते, शरीरभङ्गरहितं वा अतिबालवृद्धबुद्धिवैकल्यरहितं वयो भण्यते, तैः कुलरूपवयोभिर्युक्ताः कुलरूपवयोयुक्ता भवन्ति । काः । श्रमण्योऽर्जिकाः । पुनरपि किंविशिष्टाः । तस्समाचारा तासां स्त्रीणां योग्यस्तद्योग्य आचारशास्त्रविहितः समाचार आचार आचरणं यासां तास्तत्समाचारा इति ।।“२८।। अथेदानीं पुरुषाणां दीक्षाग्रहणे वर्णव्यवस्थां कथयति — कायपुद्गल; (२) जिनका श्रवण किया जाता है ऐसे १तत्कालबोधक, गुरु द्वारा कहे जाने पर २आत्मतत्त्व – द्योतक, ३सिद्ध उपदेशरूप वचनपुद्गल; तथा (३) जिनका अध्ययन किया जाता है ऐसे, नित्यबोधक, अनादिनिधन शुद्ध आत्मतत्त्वको प्रकाशित करनेमें समर्थ श्रुतज्ञानके साधनभूत शब्दात्मक सूत्रपुद्गल; और (४) शुद्ध आत्मतत्त्वको व्यक्त करनेवाली जो दर्शनादिक पर्यायें, उनरूपसे परिणमित पुरुषके प्रति विनीतताका अभिप्राय प्रवर्तित १. तत्कालबोधक = उसी (उपदेशके) समय ही बोध देनेवाला । [शास्त्र शब्द सदा बोधके निमित्तभूत
२. आत्मतत्त्वद्योतक = आत्मतत्त्वको समझानेवाले – प्रकाशित करनेवाले । ३. सिद्ध = सफल; रामबाण; अमोघ = अचूक; [गुरुका उपदेश सिद्ध – सफल – रामबाण है ।]] ४. विनीतता = विनय; नम्रता; [सम्यग्दर्शनादि पर्यायमें परिणमित पुरुषके प्रति विनयभावसे प्रवृत्त होनेमें मनके