સર્વેષ્ટોપલમ્ભાચ્ચ . યતો હિ કેવલાવસ્થાયાં સુખપ્રતિપત્તિવિપક્ષભૂતસ્ય દુઃખસ્ય સાધનતામુપ-
ગતમજ્ઞાનમખિલમેવ પ્રણશ્યતિ, સુખસ્ય સાધનીભૂતં તુ પરિપૂર્ણં જ્ઞાનમુપજાયતે, તતઃ કેવલમેવ
સૌખ્યમિત્યલં પ્રપંચેન ..૬૧..
અથ કેવલિનામેવ પારમાર્થિકસુખમિતિ શ્રદ્ધાપયતિ —
ણો સદ્દહંતિ સોક્ખં સુહેસુ પરમં તિ વિગદઘાદીણં .
સુણિદૂણ તે અભવ્વા ભવ્વા વા તં પડિચ્છંતિ ..૬૨..
ન શ્રદ્દધતિ સૌખ્યં સુખેષુ પરમમિતિ વિગતઘાતિનામ્ .
શ્રુત્વા તે અભવ્યા ભવ્યા વા તત્પ્રતીચ્છન્તિ ..૬૨..
સુખપ્રતિપક્ષભૂતમાકુલત્વોત્પાદકમનિષ્ટં દુઃખમજ્ઞાનં ચ નષ્ટં, યતશ્ચ પૂર્વોક્તલક્ષણસુખાવિનાભૂતં
ત્રૈલોક્યોદરવિવરવર્તિસમસ્તપદાર્થયુગપત્પ્રકાશકમિષ્ટં જ્ઞાનં ચ લબ્ધં, તતો જ્ઞાયતે કેવલિનાં જ્ઞાનમેવ
સુખમિત્યભિપ્રાયઃ ..૬૧.. અથ પારમાર્થિકસુખં કેવલિનામેવ, સંસારિણાં યે મન્યન્તે તેઽભવ્યા ઇતિ
નિરૂપયતિ — ણો સદ્દહંતિ નૈવ શ્રદ્દધતિ ન મન્યન્તે . કિમ્ . સોક્ખં નિર્વિકારપરમાહ્લાદૈકસુખમ્ . કથંભૂતં
ન મન્યન્તે . સુહેસુ પરમં તિ સુખેષુ મધ્યે તદેવ પરમસુખમ્ . કેષાં સંબન્ધિ યત્સુખમ્ . વિગદઘાદીણં
વિગતઘાતિકર્મણાં કેવલિનામ્ . કિં કૃત્વાપિ ન મન્યન્તે . સુણિદૂણ ‘જાદં સયં સમત્તં’ ઇત્યાદિ-
પૂર્વોક્તગાથાત્રયકથિતપ્રકારેણ શ્રુત્વાપિ . તે અભવ્વા તે અભવ્યાઃ . તે હિ જીવા વર્તમાનકાલે
૧૦૮પ્રવચનસાર[ ભગવાનશ્રીકુંદકુંદ-
(પ્રકારાન્તરસે કેવલજ્ઞાનકી સુખસ્વરૂપતા બતલાતે હૈં : — ) ઔર, કેવલ અર્થાત્
કેવલજ્ઞાન સુખ હી હૈ, ક્યોંકિ સર્વ અનિષ્ટોંકા નાશ હો ચુકા હૈ ઔર સમ્પૂર્ણ ઇષ્ટકી પ્રાપ્તિ હો
ચુકી હૈ . કેવલ -અવસ્થામેં, સુખોપલબ્ધિકે વિપક્ષભૂત દુઃખોંકે સાધનભૂત અજ્ઞાનકા
સમ્પૂર્ણતયા નાશ હો જાતા હૈ ઔર સુખકા સાધનભૂત પરિપૂર્ણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન હોતા હૈ, ઇસલિયે કેવલ
હી સુખ હૈ . અધિક વિસ્તારસે બસ હો ..૬૧..
અબ, ઐસી શ્રદ્ધા કરાતે હૈં કિ કેવલજ્ઞાનિયોંકો હી પારમાર્થિક સુખ હોતા હૈ : —
અન્વયાર્થ : — ‘[વિગતઘાતિનાં ] જિનકે ઘાતિકર્મ નષ્ટ હો ગયે હૈં ઉનકા [સૌખ્યં ]
સુખ [સુખેષુ પરમં ] (સર્વ) સુખોંમેં પરમ અર્થાત્ ઉત્કૃષ્ટ હૈ’ [ઇતિ શ્રુત્વા ] ઐસા વચન સુનકર
[ન શ્રદ્દધતિ ] જો શ્રદ્ધા નહીં કરતે [તે અભવ્યાઃ ] વે અભવ્ય હૈં; [ભવ્યાઃ વા ] ઔર ભવ્ય [તત્ ]
ઉસે [પ્રતીચ્છન્તિ ] સ્વીકાર (-આદર) કરતે હૈં – ઉસકી શ્રદ્ધા કરતે હૈં ..૬૨..
સુણી ‘ઘાતિકર્મવિહીનનું સુખ સૌ સુખે ઉત્કૃષ્ટ છે’,
શ્રદ્ધે ન તેહ અભવ્ય છે, ને ભવ્ય તે સંમત કરે. ૬૨.