પપ્પા ઇટ્ઠે વિસયે ફાસેહિં સમસ્સિદે સહાવેણ .
અસ્ય ખલ્વાત્મનઃ સશરીરાવસ્થાયામપિ ન શરીરં સુખસાધનતામાપદ્યમાનં પશ્યામઃ, યતસ્તદાપિ પીતોન્મત્તકરસૈરિવ પ્રકૃષ્ટમોહવશવર્તિભિરિન્દ્રિયૈરિમેઽસ્માકમિષ્ટા ઇતિ ક્રમેણ વિષયાર્થં વ્યાપારો દૃશ્યતે ચેત્તત એવ જ્ઞાયતે દુઃખમસ્તીત્યભિપ્રાયઃ ..૬૪.. એવં પરમાર્થેનેન્દ્રિયસુખસ્ય દુઃખસ્થાપનાર્થં ગાથાદ્વયં ગતમ્ . અથ મુક્તાત્મનાં શરીરાભાવેઽપિ સુખમસ્તીતિ જ્ઞાપનાર્થં શરીરં સુખ- કારણં ન સ્યાદિતિ વ્યક્તીકરોતિ — પપ્પા પ્રાપ્ય . કાન્ . ઇટ્ઠે વિસએ ઇષ્ટપઞ્ચેન્દ્રિયવિષયાન્ . કથંભૂતાન્ . મરને તકકી પરવાહ ન કરકે ક્ષણિક ઇન્દ્રિયવિષયોંમેં કૂદ પડતે હૈં . યદિ ઉન્હેં સ્વભાવસે હી દુઃખ ન હો તો વિષયોંમેં રતિ હી ન હોની ચાહિયે . જિસકે શરીરકા દાહ દુઃખ નષ્ટ હો ગયા હો વહ બાહ્ય શીતોપચારમેં રતિ ક્યોં કરેગા ? ઇસસે સિદ્ધ હુઆ કિ પરોક્ષજ્ઞાનિયોંકે દુઃખ સ્વાભાવિક હી હૈ ..૬૪..
અબ, મુક્ત આત્માકે સુખકી પ્રસિદ્ધિકે લિયે, શરીર સુખકા સાધન હોનેકી બાતકા ખંડન કરતે હૈં . (સિદ્ધ ભગવાનકે શરીરકે બિના ભી સુખ હોતા હૈ યહ બાત સ્પષ્ટ સમઝાનેકે લિયે, સંસારાવસ્થામેં ભી શરીર સુખકા – ઇન્દ્રિયસુખકા – સાધન નહીં હૈ, ઐસા નિશ્ચિત કરતે હૈં) : —
અન્વયાર્થ : — [સ્પર્શૈઃ સમાશ્રિતાન્ ] સ્પર્શનાદિક ઇન્દ્રિયાઁ જિનકા આશ્રય લેતી હૈં ઐસે [ઇષ્ટાન્ વિષયાન્ ] ઇષ્ટ વિષયોંકો [પ્રાપ્ય ] પાકર [સ્વભાવેન ] (અપને શુદ્ધ) સ્વભાવસે [પરિણમમાનઃ ] પરિણમન કરતા હુઆ [આત્મા ] આત્મા [સ્વયમેવ ] સ્વયં હી [સુખ ] સુખરૂપ (-ઇન્દ્રિયસુખરૂપ) હોતા હૈ [દેહઃ ન ભવતિ ] દેહ સુખરૂપ નહીં હોતી ..૬૫..
ટીકા : — વાસ્તવમેં ઇસ આત્માકે લિયે સશરીર અવસ્થામેં ભી શરીર સુખકા સાધન હો ઐસા હમેં દિખાઈ નહીં દેતા; ક્યોંકિ તબ ભી, માનોં ઉન્માદજનક મદિરાકા પાન કિયા હો
જીવ પ્રણમતો સ્વયમેવ સુખરૂપ થાય, દેહ થતો નથી. ૬૫.