തിക്രമാദ്യഥോദിതാനുഭാവമനുഭവത്തത് കേന നാമ നിവാര്യേത . അതസ്തദുപാദേയമ് ..൫൪..
അഥേന്ദ്രിയസൌഖ്യസാധനീഭൂതമിന്ദ്രിയജ്ഞാനം ഹേയം പ്രണിന്ദതി —
ജീവോ സയം അമുത്തോ മുത്തിഗദോ തേണ മുത്തിണാ മുത്തം .
ഓഗേണ്ഹിത്താ ജോഗ്ഗം ജാണദി വാ തം ണ ജാണാദി ..൫൫..
ജീവഃ സ്വയമമൂര്തോ മൂര്തിഗതസ്തേന മൂര്തേന മൂര്തമ് .
അവഗൃഹ്യ യോഗ്യം ജാനാതി വാ തന്ന ജാനാതി ..൫൫..
ഇന്ദ്രിയജ്ഞാനം ഹി മൂര്തോപലമ്ഭകം മൂര്തോപലഭ്യം ച . തദ്വാന് ജീവഃ സ്വയമമൂര്തോപി
കഥനമുഖ്യത്വേനൈകഗാഥയാ ദ്വിതീയസ്ഥലം ഗതമ് ..൫൪.. അഥ ഹേയഭൂതസ്യേന്ദ്രിയസുഖസ്യ കാരണത്വാദല്പ-
വിഷയത്വാച്ചേന്ദ്രിയജ്ഞാനം ഹേയമിത്യുപദിശതി ---ജീവോ സയം അമുത്തോ ജീവസ്താവച്ഛക്തിരൂപേണ ശുദ്ധദ്രവ്യാര്ഥിക-
൧. അവഗ്രഹ = മതിജ്ഞാനസേ കിസീ പദാര്ഥകോ ജാനനേകാ പ്രാരമ്ഭ ഹോനേ പര പഹലേ ഹീ അവഗ്രഹ ഹോതാ ഹൈ ക്യോംകി മതിജ്ഞാന
അവഗ്രഹ, ഈഹാ, അവായ ഔര ധാരണാ — ഇസ ക്രമസേ ജാനതാ ഹൈ .
൨. ഉപലമ്ഭക = ബതാനേവാലാ, ജാനനേമേം നിമിത്തഭൂത . (ഇന്ദ്രിയജ്ഞാനകോ പദാര്ഥോംകേ ജാനനേമേം നിമിത്തഭൂത മൂര്ത
പംചേന്ദ്രിയാത്മക ശരീര ഹൈ) .
൩. ഉപലഭ്യ = ജനാനേ യോഗ്യ .
പോതേ അമൂര്തിക ജീവ മൂര്തശരീരഗത ഏ മൂര്തഥീ,
കദീ യോഗ്യ മൂര്ത അവഗ്രഹീ ജാണേ, കദീക ജാണേ നഹീം . ൫൫.
കഹാനജൈനശാസ്ത്രമാലാ ]
ജ്ഞാനതത്ത്വ -പ്രജ്ഞാപന
൯൫
സകതാ ഹൈ ? (അര്ഥാത് കോഈ നഹീം രോക സകതാ .) ഇസലിയേ വഹ (അതീന്ദ്രിയ ജ്ഞാന) ഉപാദേയ ഹൈ ..൫൪..
അബ, ഇന്ദ്രിയസുഖകാ സാധനഭൂത (-കാരണരൂപ) ഇന്ദ്രിയജ്ഞാന ഹേയ ഹൈ — ഇസപ്രകാര ഉസകീ
നിന്ദാ കരതേ ഹൈം —
അന്വയാര്ഥ : — [സ്വയം അമൂര്തഃ ] സ്വയം അമൂര്ത ഐസാ [ജീവഃ ] ജീവ [മൂര്തിഗതഃ ] മൂര്ത
ശരീരകോ പ്രാപ്ത ഹോതാ ഹുആ [തേന മൂര്തേന ] ഉസ മൂര്ത ശരീരകേ ദ്വാരാ [യോഗ്യ മൂര്തം ] യോഗ്യ മൂര്ത പദാര്ഥകോ
[അവഗ്രഹ്യ ] ൧അവഗ്രഹ കരകേ ( — ഇന്ദ്രിയഗ്രഹണയോഗ്യ മൂര്ത പദാര്ഥകാ അവഗ്രഹ കരകേ) [തത് ] ഉസേ
[ജാനാതി ] ജാനതാ ഹൈ [വാ ന ജാനാതി ] അഥവാ നഹീം ജാനതാ ( — കഭീ ജാനതാ ഹൈ ഔര കഭീ
നഹീം ജാനതാ) ..൫൫..
ടീകാ : — ഇന്ദ്രിയജ്ഞാനകോ ൨ഉപലമ്ഭക ഭീ മൂര്ത ഹൈ ഔര ൩ഉപലഭ്യ ഭീ മൂര്ത ഹൈ . വഹ