സയമേവ ജഹാദിച്ചോ തേജോ ഉണ്ഹോ യ ദേവദാ ണഭസി .
യഥാ ഖലു നഭസി കാരണാന്തരമനപേക്ഷ്യൈവ സ്വയമേവ പ്രഭാകരഃ പ്രഭൂതപ്രഭാഭാരഭാസ്വര- സ്വരൂപവികസ്വരപ്രകാശശാലിതയാ തേജഃ, യഥാ ച കാദാചിത്കൌഷ്ണ്യപരിണതായഃപിണ്ഡവന്നിത്യ- മേവൌഷ്ണ്യപരിണാമാപന്നത്വാദുഷ്ണഃ, യഥാ ച ദേവഗതിനാമകര്മോദയാനുവൃത്തിവശവര്തിസ്വഭാവതയാ ദേവഃ; നിര്വിഷയാമൂര്തസര്വപ്രദേശാഹ്ലാദകസഹജാനന്ദൈകലക്ഷണസുഖസ്വഭാവോ നിശ്ചയേനാത്മൈവ, തത്ര മുക്തൌ സംസാരേ വാ വിഷയാഃ കിം കുര്വന്തി, ന കിമപീതി ഭാവഃ ..൬൭.. അഥാത്മനഃ സുഖസ്വഭാവത്വം ജ്ഞാനസ്വഭാവത്വം ച പുനരപി ദൃഷ്ടാന്തേന ദൃഢയതി — സയമേവ ജഹാദിച്ചോ തേജോ ഉണ്ഹോ യ ദേവദാ ണഭസി കാരണാന്തരം നിരപേക്ഷ്യ സ്വയമേവ യഥാദിത്യഃ സ്വപരപ്രകാശരൂപം തേജോ ഭവതി, തഥൈവ ച സ്വയമേവോഷ്ണോ ഭവതി, തഥാ ചാജ്ഞാനിജനാനാം ദേവതാ ഭവതി . ക്വ സ്ഥിതഃ . നഭസി ആകാശേ . സിദ്ധോ വി തഹാ ണാണം സുഹം ച സിദ്ധോപി ഭഗവാംസ്തഥൈവ കാരണാന്തരം നിരപേക്ഷ്യ സ്വഭാവേനൈവ സ്വപരപ്രകാശകം കേവലജ്ഞാനം, തഥൈവ പരമതൃപ്തിരൂപമനാകുലത്വലക്ഷണം സുഖമ് . ക്വ . ലോഗേ
അബ, ആത്മാകാ സുഖസ്വഭാവത്വ ദൃഷ്ടാന്ത ദേക ര ദൃഢ കരതേ ഹൈം :
അന്വയാര്ഥ : — [യഥാ ] ജൈസേ [നഭസി ] ആകാശമേം [ആദിത്യഃ ] സൂര്യ [സ്വയമേവ ] അപനേ ആപ ഹീ [തേജഃ ] തേജ, [ഉഷ്ണഃ ] ഉഷ്ണ [ച ] ഔര [ദേവതാ ] ദേവ ഹൈ, [തഥാ ] ഉസീപ്രകാര [ലോകേ ] ലോകമേം [സിദ്ധഃ അപി ] സിദ്ധ ഭഗവാന ഭീ (സ്വയമേവ) [ജ്ഞാനം ] ജ്ഞാന [സുഖം ച ] സുഖ [തഥാ ദേവഃ ] ഔര ദേവ ഹൈം ..൬൮..
ടീകാ : — ജൈസേ ആകാശമേം അന്യ കാരണകീ അപേക്ഷാ രഖേ ബിനാ ഹീ സൂര്യ (൧) സ്വയമേവ അത്യധിക പ്രഭാസമൂഹസേ ചമകതേ ഹുഏ സ്വരൂപകേ ദ്വാരാ വികസിത പ്രകാശയുക്ത ഹോനേസേ തേജ ഹൈ, (൨) കഭീ ൧ഉഷ്ണതാരൂപ പരിണമിത ലോഹേകേ ഗോലേകീ ഭാ തി സദാ ഉഷ്ണതാ -പരിണാമകോ പ്രാപ്ത ഹോനേസേ ഉഷ്ണ ഹൈ, ഔര (൩) ദേവഗതിനാമകര്മകേ ധാരാവാഹിക ഉദയകേ വശവര്തീ സ്വഭാവസേ ദേവ ഹൈ; ഇസീപ്രകാര
ജ്യമ ആഭമാം സ്വയമേവ ഭാസ്കര ഉഷ്ണ, ദേവ, പ്രകാശ ഛേ, സ്വയമേവ ലോകേ സിദ്ധ പണ ത്യമ ജ്ഞാന, സുഖ നേ ദേവ ഛേ. ൬൮.
൧. ജൈസേ ലോഹേകാ ഗോലാ കഭീ ഉഷ്ണതാപരിണാമസേ പരിണമതാ ഹൈ വൈസേ സൂര്യ സദാ ഹീ ഉഷ്ണതാപരിണാമസേ പരിണമാ ഹുആ