അഥ പുണ്യസ്യ ദുഃഖബീജവിജയമാഘോഷയതി —
തേ പുണ ഉദിണ്ണതണ്ഹാ ദുഹിദാ തണ്ഹാഹിം വിസയസോക്ഖാണി .
ഇച്ഛംതി അണുഭവംതി യ ആമരണം ദുക്ഖസംതത്താ ..൭൫..
തേ പുനരുദീര്ണതൃഷ്ണാഃ ദുഃഖിതാസ്തൃഷ്ണാഭിര്വിഷയസൌഖ്യാനി .
ഇച്ഛന്ത്യനുഭവന്തി ച ആമരണം ദുഃഖസംതപ്താഃ ..൭൫..
അഥ തേ പുനസ്ത്രിദശാവസാനാഃ കൃത്സ്നസംസാരിണഃ സമുദീര്ണതൃഷ്ണാഃ പുണ്യനിര്വര്തിതാഭിരപി
ജീവാണം ദേവദംതാണം ദൃഷ്ടശ്രുതാനുഭൂതഭോഗാകാങ്ക്ഷാരൂപനിദാനബന്ധപ്രഭൃതിനാനാമനോരഥഹയരൂപവികല്പജാലരഹിത-
പരമസമാധിസമുത്പന്നസുഖാമൃതരൂപാം സര്വാത്മപ്രദേശേഷു പരമാഹ്ലാദോത്പത്തിഭൂതാമേകാകാരപരമസമരസീഭാവരൂപാം
വിഷയാകാങ്ക്ഷാഗ്നിജനിതപരമദാഹവിനാശികാം സ്വരൂപതൃപ്തിമലഭമാനാനാം ദേവേന്ദ്രപ്രഭൃതിബഹിര്മുഖസംസാരി-
ജീവാനാമിതി . ഇദമത്ര താത്പര്യമ് – യദി തഥാവിധാ വിഷയതൃഷ്ണാ നാസ്തി തര്ഹി ദുഷ്ടശോണിതേ ജലയൂകാ ഇവ കഥം
തേ വിഷയേഷു പ്രവൃത്തിം കുര്വന്തി . കുര്വന്തി ചേത് പുണ്യാനി തൃഷ്ണോത്പാദകത്വേന ദുഃഖകാരണാനി ഇതി ജ്ഞായന്തേ ..൭൪..
അഥ പുണ്യാനി ദുഃഖകാരണാനീതി പൂര്വോക്തമേവാര്ഥം വിശേഷേണ സമര്ഥയതി — തേ പുണ ഉദിണ്ണതണ്ഹാ സഹജശുദ്ധാത്മ-
തൃപ്തേരഭാവാത്തേ നിഖിലസംസാരിജീവാഃ പുനരുദീര്ണതൃഷ്ണാഃ സന്തഃ ദുഹിദാ തണ്ഹാഹിം സ്വസംവിത്തിസമുത്പന്നപാരമാര്ഥിക-
സുഖാഭാവാത്പൂര്വോക്തതൃഷ്ണാഭിര്ദുഃഖിതാഃ സന്തഃ . കിം കുര്വന്തി . വിസയസോക്ഖാണി ഇച്ഛംതി നിര്വിഷയപരമാത്മ-
കഹാനജൈനശാസ്ത്രമാലാ ]
ജ്ഞാനതത്ത്വ -പ്രജ്ഞാപന
൧൨൭
ഭാവാര്ഥ : — ജൈസാ കി ൭൩ വീം ഗാഥാമേം കഹാ ഗയാ ഹൈ ഉസപ്രകാര അനേക തരഹകേ പുണ്യ
വിദ്യമാന ഹൈം, സോ ഭലേ രഹേം . വേ സുഖകേ സാധന നഹീം കിന്തു ദുഃഖകേ ബീജരൂപ തൃഷ്ണാകേ ഹീ സാധന
ഹൈം ..൭൪..
അബ, പുണ്യമേം ദുഃഖകേ ബീജകീ വിജയ ഘോഷിത കരതേ ഹൈം . (അര്ഥാത് പുണ്യമേം തൃഷ്ണാബീജ
ദുഃഖവൃക്ഷരൂപസേ വൃദ്ധികോ പ്രാപ്ത ഹോതാ ഹൈ — ഫൈ ലതാ ഹൈ ഐസാ ഘോഷിത കരതേ ഹൈം) : —
അന്വയാര്ഥ : — [പുനഃ ] ഔര, [ഉദീര്ണതൃഷ്ണാഃ തേ ] ജിനകീ തൃഷ്ണാ ഉദിത ഹൈ ഐസേ വേ ജീവ
[തൃഷ്ണാഭിഃ ദുഃഖിതാഃ ] തൃഷ്ണാഓംകേ ദ്വാരാ ദുഃഖീ ഹോതേ ഹുഏ, [ആമരണം ] മരണപര്യംത [വിഷയ
സൌഖ്യാനി ഇച്ഛന്തി ] വിഷയസുഖോംകോ ചാഹതേ ഹൈം [ച ] ഔര [ദുഃഖസന്തപ്താഃ ] ദുഃഖോംസേ സംതപ്ത ഹോതേ
ഹുഏ (-ദുഃഖദാഹകോ സഹന ന കരതേ ഹുഏ) [അനുഭവംതി ] ഉന്ഹേം ഭോഗതേ ഹൈം ..൭൫..
ടീകാ : — ജിനകേ തൃഷ്ണാ ഉദിത ഹൈ ഐസേ ദേവപര്യംത സമസ്ത സംസാരീ, തൃഷ്ണാ ദുഃഖകാ ബീജ
തേ ഉദിതതൃഷ്ണ ജീവോ, ദുഃഖിത തൃഷ്ണാഥീ, വിഷയിക സുഖനേ
ഇച്ഛേ അനേ ആമരണ ദുഃഖസംതപ്ത തേനേ ഭോഗവേ. ൭൫.