അഥായമേവൈകോ ഭഗവദ്ഭിഃ സ്വയമനുഭൂയോപദര്ശിതോ നിഃശ്രേയസസ്യ പാരമാര്ഥികഃ പന്ഥാ ഇതി
മതിം വ്യവസ്ഥാപയതി —
സവ്വേ വി യ അരഹംതാ തേണ വിധാണേണ ഖവിദകമ്മംസാ .
കിച്ചാ തധോവദേസം ണിവ്വാദാ തേ ണമോ തേസിം ..൮൨..
സര്വേപി ചാര്ഹന്തസ്തേന വിധാനേന ക്ഷപിതകര്മാംശാഃ .
കൃത്വാ തഥോപദേശം നിര്വൃതാസ്തേ നമസ്തേഭ്യഃ ..൮൨..
ഏവമഭേദരത്നത്രയപരിണതോ ജീവഃ ശുദ്ധബുദ്ധൈകസ്വഭാവമാത്മാനം ലഭതേ മുക്തോ ഭവതീതി . കിംച പൂര്വം
ജ്ഞാനകണ്ഡികായാം ‘ഉവഓഗവിസുദ്ധോ സോ ഖവേദി ദേഹുബ്ഭവം ദുക്ഖം’ ഇത്യുക്തം, അത്ര തു ‘ജഹദി ജദി രാഗദോസേ
സോ അപ്പാണം ലഹദി സുദ്ധം’ ഇതി ഭണിതമ്, ഉഭയത്ര മോക്ഷോസ്തി . കോ വിശേഷഃ . പ്രത്യുത്തരമാഹ — തത്ര
ശുഭാശുഭയോര്നിശ്ചയേന സമാനത്വം ജ്ഞാത്വാ പശ്ചാച്ഛുദ്ധേ ശുഭരഹിതേ നിജസ്വരൂപേ സ്ഥിത്വാ മോക്ഷം ലഭതേ, തേന
കാരണേന ശുഭാശുഭമൂഢത്വനിരാസാര്ഥം ജ്ഞാനകണ്ഡികാ ഭണ്യതേ . അത്ര തു ദ്രവ്യഗുണപര്യായൈരാപ്തസ്വരൂപം ജ്ഞാത്വാ
പശ്ചാത്തദ്രൂപേ സ്വശുദ്ധാത്മനി സ്ഥിത്വാ മോക്ഷം പ്രാപ്നോതി, തതഃ കാരണാദിയമാപ്താത്മമൂഢത്വനിരാസാര്ഥം ജ്ഞാനകണ്ഡികാ
രാഗദ്വേഷകോ ദൂര കരനേകേ ലിയേ അത്യന്ത ജാഗൃത രഹനാ ചാഹിയേ .
ഭാവാര്ഥ : — ൮൦ വീം ഗാഥാമേം ബതായേ ഗയേ ഉപായസേ ദര്ശനമോഹകോ ദൂര കരകേ, അര്ഥാത്
സമ്യക്ദര്ശന പ്രാപ്ത കരകേ ജോ ജീവ ശുദ്ധാത്മാനുഭൂതിസ്വരൂപ വീതരാഗചാരിത്രകേ പ്രതിബന്ധക രാഗ -ദ്വേഷകോ
ഛോഡതാ ഹൈ, പുനഃ -പുനഃ രാഗദ്വേഷഭാവമേം പരിണമിത നഹീം ഹോതാ, വഹീ അഭേദരത്നത്രയപരിണത ജീവ ശുദ്ധ-
ബുദ്ധ -ഏകസ്വഭാവ ആത്മാകോ പ്രാപ്ത കരതാ ഹൈ — മുക്ത ഹോതാ ഹൈ . ഇസലിയേ ജീവകോ സമ്യഗ്ദര്ശന പ്രാപ്ത
കരകേ ഭീ സരാഗ ചാരിത്ര പ്രാപ്ത കരകേ ഭീ, രാഗദ്വേഷകേ നിവാരണാര്ഥ അത്യന്ത സാവധാന രഹനാ
ചാഹിയേ ..൮൧..
അബ, യഹീ ഏക (-പൂര്വോക്ത ഗാഥാഓംമേം വര്ണിത യഹീ ഏക), ഭഗവന്തോംനേ സ്വയം അനുഭവ കരകേ
പ്രഗട കിയാ ഹുആ ൧നിഃശ്രേയസകാ പാരമാര്ഥികപന്ഥ ഹൈ — ഇസപ്രകാര മതികോ ൨വ്യവസ്ഥിത കരതേ ഹൈം : —
അന്വയാര്ഥ : — [സര്വേ അപി ച ] സഭീ [അര്ഹന്തഃ ] അരഹന്ത ഭഗവാന [തേന വിധാനേന ]
ഉസീ വിധിസേ [ക്ഷപിതകര്മാംശാഃ ] കര്മാംശോംകാ ക്ഷയ കരകേ [തഥാ ] തഥാ ഉസീപ്രകാരസേ [ഉപദേശം
൧. നിഃശ്രേയസ = മോക്ഷ .
൨. വ്യവസ്ഥിത = നിശ്ചിത; സ്ഥിര .
അര്ഹംത സൌ കര്മോ തണോ കരീ നാശ ഏ ജ വിധി വഡേ,
ഉപദേശ പണ ഏമ ജ കരീ, നിര്വൃത ഥയാ; നമും തേമനേ. ൮൨.
൧൪൦പ്രവചനസാര[ ഭഗവാനശ്രീകുംദകുംദ-