തത്ത്വതഃ സമസ്തമപി വസ്തുജാതം പരിച്ഛിന്ദതഃ ക്ഷീയത ഏവാതത്ത്വാഭിനിവേശസംസ്കാരകാരീ മോഹോ-
പചയഃ . അതോ ഹി മോഹക്ഷപണേ പരമം ശബ്ദബ്രഹ്മോപാസനം ഭാവജ്ഞാനാവഷ്ടമ്ഭദൃഢീകൃതപരിണാമേന
സമ്യഗധീയമാനമുപായാന്തരമ് ..൮൬..
അഥ കഥം ജൈനേന്ദ്രേ ശബ്ദബ്രഹ്മണി കിലാര്ഥാനാം വ്യവസ്ഥിതിരിതി വിതര്കയതി —
ദവ്വാണി ഗുണാ തേസിം പജ്ജായാ അട്ഠസണ്ണയാ ഭണിയാ .
തേസു ഗുണപജ്ജയാണം അപ്പാ ദവ്വ ത്തി ഉവദേസോ ..൮൭..
ദ്രവ്യാണി ഗുണാസ്തേഷാം പര്യായാ അര്ഥസംജ്ഞയാ ഭണിതാഃ .
തേഷു ഗുണപര്യായാണാമാത്മാ ദ്രവ്യമിത്യുപദേശഃ ..൮൭..
൧തത്ത്വതഃ സമസ്ത വസ്തുമാത്രകോ ജാനനേ പര ൨അതത്ത്വഅഭിനിവേശകേ സംസ്കാര കരനേവാലാ മോഹോപചയ
(മോഹസമൂഹ) അവശ്യ ഹീ ക്ഷയകോ പ്രാപ്ത ഹോതാ ഹൈ . ഇസലിയേ മോഹകാ ക്ഷയ കരനേമേം, പരമ ശബ്ദബ്രഹ്മകീ
ഉപാസനാകാ ഭാവജ്ഞാനകേ അവലമ്ബന ദ്വാരാ ദൃഢ കിയേ ഗയേ പരിണാമസേ സമ്യക് പ്രകാര അഭ്യാസ കരനാ
സോ ഉപായാന്തര ഹൈ . (ജോ പരിണാമ ഭാവജ്ഞാനകേ അവലമ്ബനസേ ദൃഢീകൃത ഹോ ഐസേ പരിണാമസേ ദ്രവ്യ
ശ്രുതകാ അഭ്യാസ കരനാ സോ മോഹക്ഷയ കരനേകേ ലിയേ ഉപായാന്തര ഹൈ) ..൮൬..
അബ, ജിനേന്ദ്രകേ ശബ്ദ ബ്രഹ്മമേം അര്ഥോംകീ വ്യവസ്ഥാ (-പദാര്ഥോംകീ സ്ഥിതി) കിസ പ്രകാര ഹൈ
സോ വിചാര കരതേ ഹൈം : —
അന്വയാര്ഥ : — [ദ്രവ്യാണി ] ദ്രവ്യ, [ഗുണാഃ] ഗുണ [തേഷാം പര്യായാഃ ] ഔര ഉനകീ പര്യായേം
[അര്ഥസംജ്ഞയാ ] ‘അര്ഥ’ നാമസേ [ഭണിതാഃ ] കഹീ ഗഈ ഹൈം . [തേഷു ] ഉനമേം, [ഗുണപര്യായാണാമ് ആത്മാ
ദ്രവ്യമ് ] ഗുണ -പര്യായോംകാ ആത്മാ ദ്രവ്യ ഹൈ (ഗുണ ഔര പര്യായോംകാ സ്വരൂപ -സത്ത്വ ദ്രവ്യ ഹീ ഹൈ, വേ
ഭിന്ന വസ്തു നഹീം ഹൈം) [ ഇതി ഉപദേശഃ ] ഇസപ്രകാര (ജിനേന്ദ്രകാ) ഉപദേശ ഹൈ ..൮൭..
൧൪൮പ്രവചനസാര[ ഭഗവാനശ്രീകുംദകുംദ-
പ്രമാണൈര്ബുധ്യമാനസ്യ ജാനതോ ജീവസ്യ നിയമാന്നിശ്ചയാത് . കിം ഫലം ഭവതി . ഖീയദി മോഹോവചയോ
ദുരഭിനിവേശസംസ്കാരകാരീ മോഹോപചയഃ ക്ഷീയതേ പ്രലീയതേ ക്ഷയം യാതി . തമ്ഹാ സത്ഥം സമധിദവ്വം തസ്മാച്ഛാസ്ത്രം
സമ്യഗധ്യേതവ്യം പഠനീയമിതി . തദ്യഥാ – വീതരാഗസര്വജ്ഞപ്രണീതശാസ്ത്രാത് ‘ഏഗോ മേ സസ്സദോ അപ്പാ’ ഇത്യാദി
പരമാത്മോപദേശകശ്രുതജ്ഞാനേന താവദാത്മാനം ജാനീതേ കശ്ചിദ്ഭവ്യഃ, തദനന്തരം വിശിഷ്ടാഭ്യാസവശേന
പരമസമാധികാലേ രാഗാദിവികല്പരഹിതമാനസപ്രത്യക്ഷേണ ച തമേവാത്മാനം പരിച്ഛിനത്തി, തഥൈവാനുമാനേന വാ .
൧. തത്ത്വതഃ = യഥാര്ഥ സ്വരൂപസേ . ൨. അതത്ത്വ – അഭിനിവേശ = യഥാര്ഥ വസ്തുസ്വരൂപസേ വിപരീത അഭിപ്രായ .
ദ്രവ്യോ, ഗുണോ നേ പര്യയോ സൌ ‘അര്ഥ’ സംജ്ഞാഥീ കഹ്യാം;
ഗുണ -പര്യയോനോ ആതമാ ഛേ ദ്രവ്യ ജിന – ഉപദേശമാം. ൮൭.