സുവിദിദപയത്ഥസുത്തോ സംജമതവസംജുദോ വിഗദരാഗോ .
അസാതോദയാഭാവാന്നിരന്തരത്വാദവിച്ഛിന്നം ച സുഹം ഏവമുക്തവിശേഷണവിശിഷ്ടം സുഖം ഭവതി . കേഷാമ് . സുദ്ധുവഓഗപ്പസിദ്ധാണം വീതരാഗപരമസാമായികശബ്ദവാച്യശുദ്ധോപയോഗേന പ്രസിദ്ധാ ഉത്പന്നാ യേര്ഹത്സിദ്ധാസ്തേഷാ- മിതി . അത്രേദമേവ സുഖമുപാദേയത്വേന നിരന്തരം ഭാവനീയമിതി ഭാവാര്ഥഃ ..൧൩.. അഥ യേന ശുദ്ധോപയോഗേന പൂര്വോക്തസുഖം ഭവതി തത്പരിണതപുരുഷലക്ഷണം പ്രകാശയതി ---സുവിദിദപയത്ഥസുത്തോ സുഷ്ഠു സംശയാദിരഹിതത്വേന വിദിതാ ജ്ഞാതാ രോചിതാശ്ച നിജശുദ്ധാത്മാദിപദാര്ഥാസ്തത്പ്രതിപാദകസൂത്രാണി ച യേന സ സുവിദിതപദാര്ഥസൂത്രോ ഭണ്യതേ . സംജമതവസംജുദോ ബാഹ്യേ ദ്രവ്യേന്ദ്രിയവ്യാവര്തനേന ഷഡ്ജീവരക്ഷേണന ചാഭ്യന്തരേ നിജശുദ്ധാത്മസംവിത്തിബലേന സ്വരൂപേ സംയമനാത് സംയമയുക്തഃ, ബാഹ്യാഭ്യന്തരതപോബലേന കാമക്രോധാദിശത്രുഭിരഖണ്ഡിതപ്രതാപസ്യ സ്വശുദ്ധാത്മനി പ്രതപനാദ്വിജയനാത്തപഃസംയുക്തഃ . വിഗദരാഗോ വീതരാഗശുദ്ധാത്മഭാവനാബലേന സമസ്തരാഗാദിദോഷരഹിതത്വാദ്വി- വിലക്ഷണ ഹോനേസേ (അന്യ സുഖോംസേ സര്വഥാ ഭിന്ന ലക്ഷണവാലാ ഹോനേസേ) ‘അനുപമ’, (൫) സമസ്ത ആഗാമീ കാലമേം കഭീ ഭീ നാശകോ പ്രാപ്ത ന ഹോനേസേ ‘അനന്ത’ ഔര (൬) ബിനാ ഹീ അന്തരകേ പ്രവര്തമാന ഹോനേസേ ‘അവിച്ഛിന്ന’ സുഖ ശുദ്ധോപയോഗസേ നിഷ്പന്ന ഹുഏ ആത്മാഓംകേ ഹോതാ ഹൈ, ഇസലിയേ വഹ (സുഖ) സര്വഥാ പ്രാര്ഥനീയ (വാംഛനീയ) ഹൈ ..൧൩.. അബ ശുദ്ധോപയോഗപരിണത ആത്മാകാ സ്വരൂപ കഹതേ ഹൈം : —
അന്വയാര്ഥ : — [സുവിദിതപദാര്ഥസൂത്രഃ ] ജിന്ഹോംനേ (നിജ ശുദ്ധ ആത്മാദി) പദാര്ഥോംകോ ഔര സൂത്രോംകോ ഭലീ ഭാ തി ജാന ലിയാ ഹൈ, [സംയമതപഃസംയുതഃ ] ജോ സംയമ ഔര തപയുക്ത ഹൈം, [വിഗതരാഗഃ ] ജോ വീതരാഗ അര്ഥാത് രാഗ രഹിത ഹൈം [സമസുഖദുഃഖഃ ] ഔര ജിന്ഹേം സുഖ -ദുഃഖ സമാന ഹൈം, [ശ്രമണഃ ] ഐസേ ശ്രമണകോ (മുനിവരകോ) [ശുദ്ധോപയോഗഃ ഇതി ഭണിതഃ ] ‘ശുദ്ധോപയോഗീ’ കഹാ ഗയാ ഹൈ ..൧൪..
സുവിദിത സൂത്ര പദാര്ഥ, സംയമ തപ സഹിത വീതരാഗ നേ സുഖ ദുഃഖമാം സമ ശ്രമണനേ ശുദ്ധോപയോഗ ജിനോ കഹേ.൧൪.