പയോഗ ഇത്യഭിധീയതേ ..൧൪..
ഉവഓഗവിസുദ്ധോ ജോ വിഗദാവരണംതരായമോഹരഓ .
സപ്തകമ് . തത്ര സ്ഥലചതുഷ്ടയം ഭവതി; തസ്മിന് പ്രഥമസ്ഥലേ സര്വജ്ഞസ്വരൂപകഥനാര്ഥം പ്രഥമഗാഥാ, സ്വയമ്ഭൂകഥനാര്ഥം ദ്വിതീയാ ചേതി ‘ഉവഓഗവിസുദ്ധോ’ ഇത്യാദി ഗാഥാദ്വയമ് . അഥ തസ്യൈവ ഭഗവത ഉത്പാദവ്യയധ്രൌവ്യസ്ഥാപനാര്ഥം പ്രഥമഗാഥാ, പുനരപി തസ്യൈവ ദ്രഢീകരണാര്ഥം ദ്വിതീയാ ചേതി ‘ഭംഗവിഹീണോ’ ഇത്യാദി ഗാഥാദ്വയമ് . അഥ സര്വജ്ഞശ്രദ്ധാനേനാനന്തസുഖം ഭവതീതി ദര്ശനാര്ഥം ‘തം സവ്വട്ഠവരിട്ഠം’ ഇത്യാദി സൂത്രമേകമ് . അഥാതീന്ദ്രിയജ്ഞാനസൌഖ്യപരിണമനകഥനമുഖ്യത്വേന പ്രഥമഗാഥാ, കേവലിഭുക്തിനിരാകരണമുഖ്യത്വേന ദ്വിതീയാ ചേതി ‘പക്ഖീണഘാഇകമ്മോ’ ഇതി പ്രഭൃതി ഗാഥാദ്വയമ് . ഏവം ദ്വിതീയാന്തരാധികാരേ സ്ഥലചതുഷ്ടയേന സമുദായ- സംയോഗോംമേം ഹര്ഷ -ശോകാദി വിഷയ പരിണാമോംകാ അനുഭവ ന ഹോനേ സേ) ജോ ൧സമസുഖദുഃഖ ഹൈം, ഐസേ ശ്രമണ ശുദ്ധോപയോഗീ കഹലാതേ ഹൈം ..൧൪..
അബ, ശുദ്ധോപയോഗകീ പ്രാപ്തികേ ബാദ തത്കാല (അന്തര പഡേ ബിനാ) ഹീ ഹോനേവാലീ ശുദ്ധ ആത്മസ്വഭാവ (കേവലജ്ഞാന) പ്രാപ്തികീ പ്രശംസാ കരതേ ഹൈം : —
അന്വയാര്ഥ : — [യഃ ] ജോ [ഉപയോഗവിശുദ്ധഃ ] ഉപയോഗ വിശുദ്ധ (ശുദ്ധോപയോഗീ) ഹൈ [ആത്മാ ] വഹ ആത്മാ [വിഗതാവരണാന്തരായമോഹരജാഃ ] ജ്ഞാനാവരണ, ദര്ശനാവരണ, അന്തരായ ഔര മോഹരൂപ രജസേ രഹിത [സ്വയമേവ ഭൂതഃ ] സ്വയമേവ ഹോതാ ഹുആ [ജ്ഞേയഭൂതാനാം ] ജ്ഞേയഭൂത പദാര്ഥോംകേ [പാരം യാതി ] പാരകോ പ്രാപ്ത ഹോതാ ഹൈ ..൧൫..
ജേ ഉപയോഗവിശുദ്ധ തേ മോഹാദിഘാതിരജ ഥകീ സ്വയമേവ രഹിത ഥയോ ഥകോ ജ്ഞേയാന്തനേ പാമേ സഹീ.൧൫.
൧. സമസുഖദുഃഖ = ജിന്ഹേം സുഖ ഔര ദുഃഖ (ഇഷ്ടാനിഷ്ട സംയോഗ) ദോനോം സമാന ഹൈം .