വേദോദയേ വിദ്യമാനേപി മന്ദമോഹോദയേന സ്ത്രീവിഷയബാധാ നാസ്തി, തഥാ ഭഗവത്യസദ്വേദ്യോദയേ വിദ്യമാനേപി നിരവശേഷമോഹാഭാവാത് ക്ഷുധാബാധാ നാസ്തി . യദി പുനരുച്യതേ ഭവദ്ഭി ::::: — മിഥ്യാദൃഷ്ടയാദിസയോഗ- കേവലിപര്യന്താസ്ത്രയോദശഗുണസ്ഥാനവര്തിനോ ജീവാ ആഹാരകാ ഭവന്തീത്യാഹാരകമാര്ഗണായാമാഗമേ ഭണിതമാസ്തേ, തതഃ കാരണാത് കേവലിനാമാഹാരോസ്തീതി . തദപ്യയുക്തമ് . ‘‘ണോകമ്മ -കമ്മഹാരോ കവലാഹാരോ യ ലേപ്പമാഹാരോ . ഓജമണോ വി യ കമസോ ആഹാരോ ഛവ്വിഹോ ണേയോ’’ .. ഇതി ഗാഥാകഥിതക്രമേണ യദ്യപി ഷട്പ്രകാര ആഹാരോ ഭവതി തഥാപി നോകര്മാഹാരാപേക്ഷയാ കേവലിനാമാഹാരകത്വമവബോദ്ധവ്യമ് . ന ച കവലാഹാരാപേക്ഷയാ . തഥാഹി — സൂക്ഷ്മാഃ സുരസാഃ സുഗന്ധാ അന്യമനുജാനാമസംഭവിനഃ കവലാഹാരം വിനാപി കിഞ്ചിദൂനപൂര്വകോടിപര്യന്തം ശരീരസ്ഥിതിഹേതവഃ സപ്തധാതുരഹിതപരമൌദാരികശരീരനോകര്മാഹാരയോഗ്യാ ലാഭാന്ത- രായകര്മനിരവശേഷക്ഷയാത് പ്രതിക്ഷണം പുദ്ഗലാ ആസ്രവന്തീതി നവകേവലലബ്ധിവ്യാഖ്യാനകാലേ ഭണിതം തിഷ്ഠതി . തതോ ജ്ഞായതേ നോകര്മാഹാരാപേക്ഷയാ കേവലിനാമാഹാരകത്വമ് . അഥ മതമ് – ഭവദീയകല്പനയാ ആഹാരാനാഹാരകത്വം നോകര്മാഹാരാപേക്ഷയാ, ന ച കവലാഹാരാപേക്ഷയാ ചേതി കഥം ജ്ഞായതേ . നൈവമ് . ‘‘ഏകം ദ്വൌ ത്രീന് വാനാഹാരകഃ’’ ഇതി തത്ത്വാര്ഥേ കഥിതമാസ്തേ . അസ്യ സൂത്രസ്യാര്ഥഃ കഥ്യതേ — ഭവാന്തരഗമനകാലേ വിഗ്രഹഗതൌ ശരീരാഭാവേ സതി നൂതനശരീരധാരണാര്ഥം ത്രയാണാം ശരീരാണാം ഷണ്ണാം പര്യാപ്തീനാം യോഗ്യപുദ്ഗലപിണ്ഡഗ്രഹണം നോകര്മാഹാര ഉച്യതേ . സ ച വിഗ്രഹഗതൌ കര്മാഹാരേ വിദ്യമാനേപ്യേകദ്വിത്രിസമയപര്യന്തം നാസ്തി . തതോ നോകര്മാഹാരാപേക്ഷയാഹാരാ- നാഹാരകത്വമാഗമേ ജ്ഞായതേ . യദി പുനഃ കവലാഹാരാപേക്ഷയാ തര്ഹി ഭോജനകാലം വിഹായ സര്വദൈവാനാഹാരക ഏവ, സമയത്രയനിയമോ ന ഘടതേ . അഥ മതമ് – കേവലിനാം കവലാഹാരോസ്തി മനുഷ്യത്വാത് വര്തമാനമനുഷ്യവത് . തദപ്യയുക്ത മ് . തര്ഹി പൂര്വകാലപുരുഷാണാം സര്വജ്ഞത്വം നാസ്തി, രാമരാവണാദിപുരുഷാണാം ച വിശേഷസാമര്ഥ്യം നാസ്തി വര്തമാനമനുഷ്യവത് . ന ച തഥാ . കിംച ഛദ്മസ്ഥതപോധനാ അപി സപ്തധാതുരഹിതപരമൌദാരികശരീരാഭാവേ ‘ഛട്ഠോ ത്തി പഢമസണ്ണാ’ ഇതി വചനാത് പ്രമത്തസംയതഷഷ്ഠഗുണസ്ഥാനവര്തിനോ യദ്യപ്യാഹാരം ഗൃഹ്ണന്തി തഥാപി ജ്ഞാനസംയമ- ധ്യാനസിദ്ധയര്ഥം, ന ച ദേഹമമത്വാര്ഥമ് . ഉക്തം ച — ‘‘കായസ്ഥിത്യര്ഥമാഹാരഃ കായോ ജ്ഞാനാര്ഥമിഷ്യതേ . ജ്ഞാനം കര്മവിനാശായ തന്നാശേ പരമം സുഖമ്’’ .. ‘‘ണ ബലാഉസാഹണട്ഠം ണ സരീരസ്സ യ ചയട്ഠ തേജട്ഠം . ണാണട്ഠ സംജമട്ഠം ഝാണട്ഠം ചേവ ഭുംജംതി ..’’ തസ്യ ഭഗവതോ ജ്ഞാനസംയമധ്യാനാദിഗുണാഃ സ്വഭാവേനൈവ തിഷ്ഠന്തി ന ചാഹാരബലേന . യദി പുനര്ദേഹമമത്വേനാഹാരം ഗൃഹ്ണാതി തര്ഹി ഛദ്മസ്ഥേഭ്യോപ്യസൌ ഹീനഃ പ്രാപ്നോതി . അഥോച്യതേ — തസ്യാതിശയവിശേഷാത്പ്രകടാ ഭുക്തിര്നാസ്തി പ്രച്ഛന്നാ വിദ്യതേ . തര്ഹി പരമൌദാരികശരീരത്വാദ്ഭുക്തിരേവ നാസ്ത്യയമേവാതിശയഃ കിം ന ഭവതി . തത്ര തു പ്രച്ഛന്നഭുക്തൌ മായാസ്ഥാനം ദൈന്യവൃത്തിഃ, അന്യേപി പിണ്ഡശുദ്ധികഥിതാ ദോഷാ ബഹവോ ഭവന്തി . തേ ചാന്യത്ര തര്കശാസ്ത്രേ ജ്ഞാതവ്യാഃ . അത്ര
അന്വയാര്ഥ : — [കേവലജ്ഞാനിനഃ ] കേവലജ്ഞാനീകേ [ദേഹഗതം ] ശരീരസമ്ബന്ധീ [സൌഖ്യം ] സുഖ [വാ പുനഃ ദുഃഖം ] യാ ദുഃഖ [നാസ്തി ] നഹീം ഹൈ, [യസ്മാത് ] ക്യോംകി [അതീന്ദ്രിയത്വം ജാതം ] അതീന്ദ്രിയതാ ഉത്പന്ന ഹുഈ ഹൈ [തസ്മാത് തു തത് ജ്ഞേയമ് ] ഇസലിയേ ഐസാ ജാനനാ ചാഹിയേ ..൨൦..