കഹാനജൈനശാസ്ത്രമാലാ ]
സുത്തം ജിണോവദിട്ഠം പോഗ്ഗലദവ്വപ്പഗേഹിം വയണേഹിം .
പൂര്വോക്തലക്ഷണസ്യാത്മനോ ഭാവശ്രുതജ്ഞാനേന സ്വസംവേദനാന്നിശ്ചയശ്രുതകേവലീ ഭവതീതി . കിംച --യഥാ കോപി ദേവദത്ത ആദിത്യോദയേന ദിവസേ പശ്യതി, രാത്രൌ കിമപി പ്രദീപേനേതി . തഥാദിത്യോദയസ്ഥാനീയേന കേവലജ്ഞാനേന ദിവസസ്ഥാനീയമോക്ഷപര്യായേ ഭഗവാനാത്മാനം പശ്യതി, സംസാരീ വിവേകിജനഃ പുനര്നിശാസ്ഥാനീയസംസാരപര്യായേ
ഭാവാര്ഥ : — ഭഗവാന സമസ്ത പദാര്ഥോംകോ ജാനതേ ഹൈം, മാത്ര ഇസലിയേ ഹീ വേ ‘കേവലീ’ നഹീം കഹലാതേ, കിന്തു കേവല അര്ഥാത് ശുദ്ധ ആത്മാകോ ജാനനേ -അനുഭവ കരനേസേ ‘കേവലീ’ കഹലാതേ ഹൈം . കേവല (-ശുദ്ധ) ആത്മാകേ ജാനനേ -അനുഭവ കരനേവാലാ ശ്രുതജ്ഞാനീ ഭീ ‘ശ്രുതകേവലീ’ കഹലാതാ ഹൈ . കേവലീ ഔര ശ്രുതകേവലീമേം ഇതനാ മാത്ര അന്തര ഹൈ കി — ജിസമേം ചൈതന്യകേ സമസ്ത വിശേഷ ഏക ഹീ സാഥ പരിണമിത ഹോതേ ഹൈം ഐസേ കേവലജ്ഞാനകേ ദ്വാരാ കേവലീ കേവല ആത്മാകാ അനുഭവ കരതേ ഹൈം ജിസമേം ചൈതന്യകേ കുഛ വിശേഷ ക്രമശഃ പരിണമിത ഹോതേ ഹൈം ഐസേ ശ്രുതജ്ഞാനകേ ദ്വാരാ ശ്രുതകേവലീ കേവല ആത്മാകാ അനുഭവ കരതേ ഹൈം; അര്ഥാത്, കേവലീ സൂര്യകേ സമാന കേവലജ്ഞാനകേ ദ്വാരാ ആത്മാകോ ദേഖതേ ഔര അനുഭവ കരതേ ഹൈം തഥാ ശ്രുതകേവലീ ദീപകകേ സമാന ശ്രുതജ്ഞാനകേ ദ്വാരാ ആത്മാകോ ദേഖതേ ഔര അനുഭവ കരതേ ഹൈം, ഇസപ്രകാര കേവലീ ഔര ശ്രുതകേവലീമേം സ്വരൂപസ്ഥിരതാകീ തരതമതാരൂപ ഭേദ ഹീ മുഖ്യ ഹൈ, കമ- ബഢ (പദാര്ഥ) ജാനനേരൂപ ഭേദ അത്യന്ത ഗൌണ ഹൈ . ഇസലിയേ അധിക ജാനനേകീ ഇച്ഛാകാ ക്ഷോഭ ഛോഡകര സ്വരൂപമേം ഹീ നിശ്ചല രഹനാ യോഗ്യ ഹൈ . യഹീ കേവലജ്ഞാന -പ്രാപ്തികാ ഉപായ ഹൈ ..൩൩..
അബ, ജ്ഞാനകേ ശ്രുത -ഉപാധികൃത ഭേദകോ ദൂര കരതേ ഹൈം (അര്ഥാത് ഐസാ ബതലാതേ ഹൈം കി ശ്രുതജ്ഞാന ഭീ ജ്ഞാന ഹീ ഹൈ, ശ്രുതരൂപ ഉപാധികേ കാരണ ജ്ഞാനമേം കോഈ ഭേദ നഹീം ഹോതാ) : —
അന്വയാര്ഥ : — [സൂത്രം ] സൂത്ര അര്ഥാത് [പുദ്ഗലദ്രവ്യാത്മകൈഃ വചനൈഃ ] പുദ്ഗലദ്രവ്യാത്മക വചനോംകേ ദ്വാരാ [ജിനോപദിഷ്ടം ] ജിനേന്ദ്ര ഭഗവാനകേ ദ്വാരാ ഉപദിഷ്ട വഹ [തജ്ജ്ഞപ്തിഃ ഹീ ] ഉസകീ ജ്ഞപ്തി [ജ്ഞാനം ] ജ്ഞാന ഹൈ [ച ] ഔര ഉസേ [സൂത്രസ്യ ജ്ഞപ്തിഃ ] സൂത്രകീ ജ്ഞപ്തി (ശ്രുതജ്ഞാന) [ഭണിതാ ] കഹാ ഗയാ ഹൈ ..൩൪..
ഛേ ജ്ഞപ്തി തേനീ ജ്ഞാന, തേനേ സൂത്രനീ ജ്ഞപ്തി കഹേ. ൩൪.