ਇਹ ਖਲੁ ਸ੍ਵਭਾਵਪ੍ਰਤਿਘਾਤਾਦਾਕੁਲਤ੍ਵਾਚ੍ਚ ਮੋਹਨੀਯਾਦਿਕਰ੍ਮਜਾਲਸ਼ਾਲਿਨਾਂ ਸੁਖਾਭਾਸੇ-
ਪ੍ਯਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕੀ ਸੁਖਮਿਤਿ ਰੂਢਿਃ . ਕੇਵਲਿਨਾਂ ਤੁ ਭਗਵਤਾਂ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼ੀਣਘਾਤਿਕਰ੍ਮਣਾਂ ਸ੍ਵਭਾਵ-
ਪ੍ਰਤਿਘਾਤਾਭਾਵਾਦਨਾਕੁਲਤ੍ਵਾਚ੍ਚ ਯਥੋਦਿਤਸ੍ਯ ਹੇਤੋਰ੍ਲਕ੍ਸ਼ਣਸ੍ਯ ਚ ਸਦ੍ਭਾਵਾਤ੍ਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕਂ ਸੁਖਮਿਤਿ
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧੇਯਮ੍ . ਨ ਕਿਲੈਵਂ ਯੇਸ਼ਾਂ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਮਸ੍ਤਿ ਤੇ ਖਲੁ ਮੋਕ੍ਸ਼ਸੁਖਸੁਧਾਪਾਨਦੂਰਵਰ੍ਤਿਨੋ ਮ੍ਰੁਗਤ੍ਰੁਸ਼੍ਣਾਮ੍ਭੋ-
ਭਾਰਮੇਵਾਭਵ੍ਯਾਃ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ . ਯੇ ਪੁਨਰਿਦਮਿਦਾਨੀਮੇਵ ਵਚਃ ਪ੍ਰਤੀਚ੍ਛਨ੍ਤਿ ਤੇ ਸ਼ਿਵਸ਼੍ਰਿਯੋ ਭਾਜਨਂ
ਸਮਾਸਨ੍ਨਭਵ੍ਯਾਃ ਭਵਨ੍ਤਿ . ਯੇ ਤੁ ਪੁਰਾ ਪ੍ਰਤੀਚ੍ਛਨ੍ਤਿ ਤੇ ਤੁ ਦੂਰਭਵ੍ਯਾ ਇਤਿ ..੬੨..
ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਰੂਪਭਵ੍ਯਤ੍ਵਵ੍ਯਕ੍ਤ੍ਯਭਾਵਾਦਭਵ੍ਯਾ ਭਣ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਨ ਪੁਨਃ ਸਰ੍ਵਥਾ . ਭਵ੍ਵਾ ਵਾ ਤਂ ਪਡਿਚ੍ਛਂਤਿ ਯੇ ਵਰ੍ਤਮਾਨਕਾਲੇ
ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਰੂਪਭਵ੍ਯਤ੍ਵਵ੍ਯਕ੍ਤਿਪਰਿਣਤਾਸ੍ਤਿਸ਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਤਦਨਨ੍ਤਸੁਖਮਿਦਾਨੀਂ ਮਨ੍ਯਨ੍ਤੇ . ਯੇ ਚ ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਰੂਪ-
ਭਵ੍ਯਤ੍ਵਵ੍ਯਕ੍ਤ੍ਯਾ ਭਾਵਿਕਾਲੇ ਪਰਿਣਮਿਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਚ ਦੂਰਭਵ੍ਯਾ ਅਗ੍ਰੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਂ ਕੁਰ੍ਯੁਰਿਤਿ . ਅਯਮਤ੍ਰਾਰ੍ਥਃ —
ਮਾਰਣਾਰ੍ਥਂ ਤਲਵਰਗ੍ਰੁਹੀਤਤਸ੍ਕਰਸ੍ਯ ਮਰਣਮਿਵ ਯਦ੍ਯਪੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸੁਖਮਿਸ਼੍ਟਂ ਨ ਭਵਤਿ, ਤਥਾਪਿ ਤਲਵਰਸ੍ਥਾਨੀਯ-
ਚਾਰਿਤ੍ਰਮੋਹੋਦਯੇਨ ਮੋਹਿਤਃ ਸਨ੍ਨਿਰੁਪਰਾਗਸ੍ਵਾਤ੍ਮੋਤ੍ਥਸੁਖਮਲਭਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਸਰਾਗਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਰਾਤ੍ਮਨਿਨ੍ਦਾਦਿਪਰਿਣਤੋ
ਹੇਯਰੂਪੇਣ ਤਦਨੁਭਵਤਿ . ਯੇ ਪੁਨਰ੍ਵੀਤਰਾਗਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਯਃ ਸ਼ੁਦ੍ਧੋਪਯੋਗਿਨਸ੍ਤੇਸ਼ਾਂ, ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਨਾਂ ਸ੍ਥਲਗਮਨਮਿਵਾ-
ਗ੍ਨਿਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਇਵ ਵਾ, ਨਿਰ੍ਵਿਕਾਰਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਸੁਖਾਚ੍ਚ੍ਯਵਨਮਪਿ ਦੁਃਖਂ ਪ੍ਰਤਿਭਾਤਿ . ਤਥਾ ਚੋਕ੍ਤਮ੍ —
੧. ਸੁਖਕਾ ਕਾਰਣ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪ੍ਰਤਿਘਾਤਕਾ ਅਭਾਵ ਹੈ .
੨. ਸੁਖਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਅਨਾਕੁਲਤਾ ਹੈ .
ਕਹਾਨਜੈਨਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਾਲਾ ]
ਜ੍ਞਾਨਤਤ੍ਤ੍ਵ -ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਪਨ
੧੦੯
ਟੀਕਾ : — ਇਸ ਲੋਕਮੇਂ ਮੋਹਨੀਯਆਦਿਕਰ੍ਮਜਾਲਵਾਲੋਂਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵਪ੍ਰਤਿਘਾਤਕੇ ਕਾਰਣ ਔਰ
ਆਕੁਲਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਸੁਖਾਭਾਸ ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ ਉਸ ਸੁਖਾਭਾਸਕੋ ‘ਸੁਖ’ ਕਹਨੇਕੀ
ਅਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕ ਰੂਢਿ ਹੈ; ਔਰ ਜਿਨਕੇ ਘਾਤਿਕਰ੍ਮ ਨਸ਼੍ਟ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹੈਂ ਐਸੇ ਕੇਵਲੀਭਗਵਾਨਕੇ,
ਸ੍ਵਭਾਵਪ੍ਰਤਿਘਾਤਕੇ ਅਭਾਵਕੇ ਕਾਰਣ ਔਰ ਆਕੁਲਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਸੁਖਕੇ ਯਥੋਕ੍ਤ ੧ਕਾਰਣਕਾ ਔਰ
੨ਲਕ੍ਸ਼ਣਕਾ ਸਦ੍ਭਾਵ ਹੋਨੇਸੇ ਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕ ਸੁਖ ਹੈ — ਐਸੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ . ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਐਸੀ
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਵੇ – ਮੋਕ੍ਸ਼ਸੁਖਕੇ ਸੁਧਾਪਾਨਸੇ ਦੂਰ ਰਹਨੇਵਾਲੇ ਅਭਵ੍ਯ — ਮ੍ਰੁਗਤ੍ਰੁਸ਼੍ਣਾਕੇ ਜਲਸਮੂਹਕੋ ਹੀ
ਦੇਖਤੇ (-ਅਨੁਭਵ ਕਰਤੇ) ਹੈਂ; ਔਰ ਜੋ ਉਸ ਵਚਨਕੋ ਇਸੀਸਮਯ ਸ੍ਵੀਕਾਰ(-ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ) ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਵੇ —
ਸ਼ਿਵਸ਼੍ਰੀਕੇ (-ਮੋਕ੍ਸ਼ਲਕ੍ਸ਼੍ਮੀਕੇ) ਭਾਜਨ — ਆਸਨ੍ਨਭਵ੍ਯ ਹੈਂ, ਔਰ ਜੋ ਆਗੇ ਜਾਕਰ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰੇਂਗੇ ਵੇ
ਦੂਰਭਵ੍ਯ ਹੈਂ .
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ‘ਕੇਵਲੀਭਗਵਾਨਕੇ ਹੀ ਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕ ਸੁਖ ਹੈ’ ਐਸਾ ਵਚਨ ਸੁਨਕਰ ਜੋ ਕਭੀ
ਇਸਕਾ ਸ੍ਵੀਕਾਰ – ਆਦਰ – ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ ਵੇ ਕਭੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ; ਜੋ ਉਪਰੋਕ੍ਤ ਵਚਨ
ਸੁਨਕਰ ਅਂਤਰਂਗਸੇ ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਹੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਤੇ ਹੈਂ . ਜੋ ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਤੇ
ਹੈਂ ਵੇ ਆਸਨ੍ਨਭਵ੍ਯ ਹੈਂ ਔਰ ਜੋ ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰੇਂਗੇ ਵੇ ਦੂਰਭਵ੍ਯ ਹੈਂ ..੬੨..