ਣ ਹਿ ਮਣ੍ਣਦਿ ਜੋ ਏਵਂ ਣਤ੍ਥਿ ਵਿਸੇਸੋ ਤ੍ਤਿ ਪੁਣ੍ਣਪਾਵਾਣਂ .
ਏਵਮੁਕ੍ਤਕ੍ਰਮੇਣ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭੋਪਯੋਗਦ੍ਵੈਤਮਿਵ ਸੁਖਦੁਃਖਦ੍ਵੈਤਮਿਵ ਚ ਨ ਖਲੁ ਪਰਮਾਰ੍ਥਤਃ ਪੁਣ੍ਯਪਾਪਦ੍ਵੈਤਮਵਤਿਸ਼੍ਠਤੇ, ਉਭਯਤ੍ਰਾਪ੍ਯਨਾਤ੍ਮਧਰ੍ਮਤ੍ਵਾਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤ੍ਵਾਤ੍ . ਯਸ੍ਤੁ ਪੁਨਰਨਯੋਃ ਕਲ੍ਯਾਣਕਾਲਾਯਸ- ਪਾਪਯੋਰ੍ਵ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਮੁਪਸਂਹਰਤਿ — ਣ ਹਿ ਮਣ੍ਣਦਿ ਜੋ ਏਵਂ ਨ ਹਿ ਮਨ੍ਯਤੇ ਯ ਏਵਮ੍ . ਕਿਮ੍ . ਣਤ੍ਥਿ ਵਿਸੇਸੋ ਤ੍ਤਿ ਪੁਣ੍ਣਪਾਵਾਣਂ ਪੁਣ੍ਯਪਾਪਯੋਰ੍ਨਿਸ਼੍ਚਯੇਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋ ਨਾਸ੍ਤਿ . ਸ ਕਿਂ ਕਰੋਤਿ . ਹਿਂਡਦਿ ਘੋਰਮਪਾਰਂ ਸਂਸਾਰਂ ਹਿਣ੍ਡਤਿ ਭ੍ਰਮਤਿ . ਕਮ੍ . ਸਂਸਾਰਮ੍ . ਕਥਂਭੂਤਮ੍ . ਘੋਰਮ੍ ਅਪਾਰਂ ਚਾਭਵ੍ਯਾਪੇਕ੍ਸ਼ਯਾ . ਕਥਂਭੂਤਃ . ਮੋਹਸਂਛਣ੍ਣੋ ਮੋਹਪ੍ਰਚ੍ਛਾਦਿਤ ਇਤਿ . ਤਥਾਹਿ – ਦ੍ਰਵ੍ਯਪੁਣ੍ਯਪਾਪਯੋਰ੍ਵ੍ਯਵਹਾਰੇਣ ਭੇਦਃ, ਭਾਵਪੁਣ੍ਯਪਾਪਯੋਸ੍ਤਤ੍ਫਲਭੂਤਸੁਖਦੁਃਖਯੋਸ਼੍ਚਾਸ਼ੁਦ੍ਧਨਿਸ਼੍ਚਯੇਨ ਭੇਦਃ,
ਅਬ, ਪੁਣ੍ਯ ਔਰ ਪਾਪਕੀ ਅਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਕਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਕਰਤੇ ਹੁਏ (ਇਸ ਵਿਸ਼ਯਕਾ) ਉਪਸਂਹਾਰ ਕਰਤੇ ਹੈਂ : —
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਏਵਂ ] ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ [ਪੁਣ੍ਯਪਾਪਯੋਃ ] ਪੁਣ੍ਯ ਔਰ ਪਾਪਮੇਂ [ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਃ ਨਾਸ੍ਤਿ ] ਅਨ੍ਤਰ ਨਹੀਂ ਹੈ [ਇਤਿ ] ਐਸਾ [ਯਃ ] ਜੋ [ਨ ਹਿ ਮਨ੍ਯਤੇ ] ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ, [ਮੋਹਸਂਛਨ੍ਨਃ ] ਵਹ ਮੋਹਾਚ੍ਛਾਦਿਤ ਹੋਤਾ ਹੁਆ [ਘੋਰ ਅਪਾਰਂ ਸਂਸਾਰਂ ] ਘੋਰ ਅਪਾਰ ਸਂਸਾਰਮੇਂ [ਹਿਣ੍ਡਤਿ ] ਪਰਿਭ੍ਰਮਣ ਕਰਤਾ ਹੈ ..੭੭..
ਟੀਕਾ : — ਯੋਂ ਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ, ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਉਪਯੋਗਕੇ ਦ੍ਵੈਤਕੀ ਭਾਁਤਿ ਔਰ ਸੁਖਦੁਃਖਕੇ ਦ੍ਵੈਤਕੀ ਭਾਁਤਿ, ਪਰਮਾਰ੍ਥਸੇ ਪੁਣ੍ਯਪਾਪਕਾ ਦ੍ਵੈਤ ਨਹੀਂ ਟਿਕਤਾ – ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਅਨਾਤ੍ਮਧਰ੍ਮਤ੍ਵ ਅਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਮਾਨ ਹੈ . (ਪਰਮਾਰ੍ਥਸੇ ਜੈਸੇ ਸ਼ੁਭੋਪਯੋਗ ਔਰ ਅਸ਼ੁਭੋਪਯੋਗਰੂਪ ਦ੍ਵੈਤ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜੈਸੇ ੧ਸੁਖ ਔਰ ਦੁਃਖਰੂਪ ਦ੍ਵੈਤ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਪੁਣ੍ਯ ਔਰ ਪਾਪਰੂਪ ਦ੍ਵੈਤਕਾ ਭੀ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਪੁਣ੍ਯ ਔਰ ਪਾਪ ਦੋਨੋਂ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਧਰ੍ਮ ਨ ਹੋਨੇਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਸਮਾਨ ਹੀ ਹੈਂ .)
੧. ਸੁਖ = ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸੁਖ