ਸਮਾਸਨ੍ਨਮਹਾਦੁਃਖਸਂਕ ਟਃ ਕਥਮਾਤ੍ਮਾਨਮਵਿਪ੍ਲੁਤਂ ਲਭਤੇ . ਅਤੋ ਮਯਾ ਮੋਹਵਾਹਿਨੀਵਿਜਯਾਯ ਬਦ੍ਧਾ
ਕਕ੍ਸ਼ੇਯਮ੍ ..੭੯..
ਅਥ ਕਥਂ ਮਯਾ ਵਿਜੇਤਵ੍ਯਾ ਮੋਹਵਾਹਿਨੀਤ੍ਯੁਪਾਯਮਾਲੋਚਯਤਿ —
ਜੋ ਜਾਣਦਿ ਅਰਹਂਤਂ ਦਵ੍ਵਤ੍ਤਗੁਣਤ੍ਤਪਜ੍ਜਯਤ੍ਤੇਹਿਂ .
ਸੋ ਜਾਣਦਿ ਅਪ੍ਪਾਣਂ ਮੋਹੋ ਖਲੁ ਜਾਦਿ ਤਸ੍ਸ ਲਯਂ ..੮੦..
ਯੋ ਜਾਨਾਤ੍ਯਰ੍ਹਨ੍ਤਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਤ੍ਵਗੁਣਤ੍ਵਪਰ੍ਯਯਤ੍ਵੈਃ .
ਸ ਜਾਨਾਤ੍ਯਾਤ੍ਮਾਨਂ ਮੋਹਃ ਖਲੁ ਯਾਤਿ ਤਸ੍ਯ ਲਯਮ੍ ..੮੦..
ਯੋ ਹਿ ਨਾਮਾਰ੍ਹਨ੍ਤਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਤ੍ਵਗੁਣਤ੍ਵਪਰ੍ਯਯਤ੍ਵੈਃ ਪਰਿਚ੍ਛਿਨਤ੍ਤਿ ਸ ਖਲ੍ਵਾਤ੍ਮਾਨਂ ਪਰਿਚ੍ਛਿਨਤ੍ਤਿ,
ਵ੍ਯਤਿਰੇਕਰੂਪੇਣ ਦ੍ਰੁਢਯਤਿ — ਚਤ੍ਤਾ ਪਾਵਾਰਂਭਂ ਪੂਰ੍ਵਂ ਗ੍ਰੁਹਵਾਸਾਦਿਰੂਪਂ ਪਾਪਾਰਮ੍ਭਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਮੁਟ੍ਠਿਦੋ ਵਾ ਸੁਹਮ੍ਮਿ
ਚਰਿਯਮ੍ਹਿ ਸਮ੍ਯਗੁਪਸ੍ਥਿਤੋ ਵਾ ਪੁਨਃ . ਕ੍ਵ . ਸ਼ੁਭਚਰਿਤ੍ਰੇ . ਣ ਜਹਦਿ ਜਦਿ ਮੋਹਾਦੀ ਨ ਤ੍ਯਜਤਿ ਯਦਿ
ਚੇਨ੍ਮੋਹਰਾਗਦ੍ਵੇਸ਼ਾਨ੍ ਣ ਲਹਦਿ ਸੋ ਅਪ੍ਪਗਂ ਸੁਦ੍ਧਂ ਨ ਲਭਤੇ ਸ ਆਤ੍ਮਾਨਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਮਿਤਿ . ਇਤੋ ਵਿਸ੍ਤਰਃ — ਕੋਪਿ
ਮੋਕ੍ਸ਼ਾਰ੍ਥੀ ਪਰਮੋਪੇਕ੍ਸ਼ਾਲਕ੍ਸ਼ਣਂ ਪਰਮਸਾਮਾਯਿਕਂ ਪੂਰ੍ਵਂ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਿਸ਼ਯਸੁਖਸਾਧਕਸ਼ੁਭੋਪਯੋਗਪਰਿਣਤ੍ਯਾ
ਮੋਹਿਤਾਨ੍ਤਰਙ੍ਗਃ ਸਨ੍ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਸਮਾਧਿਲਕ੍ਸ਼ਣਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤਸਾਮਾਯਿਕਚਾਰਿਤ੍ਰਾਭਾਵੇ ਸਤਿ ਨਿਰ੍ਮੋਹਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਪ੍ਰਤਿ-
ਪਕ੍ਸ਼ਭੂਤਾਨ੍ ਮੋਹਾਦੀਨ੍ਨ ਤ੍ਯਜਤਿ ਯਦਿ ਚੇਤ੍ਤਰ੍ਹਿ ਜਿਨਸਿਦ੍ਧਸਦ੍ਰੁਸ਼ਂ ਨਿਜਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਨਂ ਨ ਲਭਤ ਇਤਿ ਸੂਤ੍ਰਾਰ੍ਥਃ ..੭੯..
ਮੋਹਕੀ ਸੇਨਾਕੇ ਵਸ਼ਵਰ੍ਤਨਪਨੇਕੋ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਡਾਲਤਾ – ਜਿਸਕੇ ਮਹਾ ਦੁਃਖ ਸਂਕਟ ਨਿਕਟ ਹੈਂ ਐਸਾ
ਵਹ, ਸ਼ੁਦ੍ਧ (-ਵਿਕਾਰ ਰਹਿਤ, ਨਿਰ੍ਮਲ) ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ ? (ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰ
ਸਕਤਾ) ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂਨੇ ਮੋਹਕੀ ਸੇਨਾ ਪਰ ਵਿਜਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੇਕੋ ਕਮਰ ਕਸੀ ਹੈ .
ਅਬ, ‘ਮੈਂ ਮੋਹਕੀ ਸੇਨਾਕੋ ਕੈਸੇ ਜੀਤੂਂ’ — ਐਸਾ ਉਪਾਯ ਵਿਚਾਰਤਾ ਹੈ : —
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਯਃ ] ਜੋ [ਅਰ੍ਹਨ੍ਤਂ ] ਅਰਹਨ੍ਤਕੋ [ਦ੍ਰਵ੍ਯਤ੍ਵ -ਗੁਣਤ੍ਵਪਰ੍ਯਯਤ੍ਵੈਃ ] ਦ੍ਰਵ੍ਯਪਨੇ
ਗੁਣਪਨੇ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਪਨੇ [ਜਾਨਾਤਿ ] ਜਾਨਤਾ ਹੈ, [ਸਃ ] ਵਹ [ਆਤ੍ਮਾਨਂ ] (ਅਪਨੇ) ਆਤ੍ਮਾਕੋ
[ਜਾਨਾਤਿ ] ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਔਰ [ਤਸ੍ਯ ਮੋਹਃ ] ਉਸਕਾ ਮੋਹ [ਖਲੁ ] ਅਵਸ਼੍ਯ [ਲਯਂ ਯਾਤਿ ] ਲਯਕੋ
ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ..੮੦..
ਟੀਕਾ : — ਜੋ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਅਰਹਂਤਕੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯਰੂਪਸੇ, ਗੁਣਰੂਪਸੇ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਰੂਪਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ
ਕਹਾਨਜੈਨਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਾਲਾ ]
ਜ੍ਞਾਨਤਤ੍ਤ੍ਵ -ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਪਨ
੧੩੫
ਜੇ ਜਾਣਤੋ ਅਰ੍ਹਂਤਨੇ ਗੁਣ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨੇ ਪਰ੍ਯਯਪਣੇ,
ਤੇ ਜੀਵ ਜਾਣੇ ਆਤ੍ਮਨੇ, ਤਸੁ ਮੋਹ ਪਾਮੇ ਲਯ ਖਰੇ. ੮੦.