ਤਤ੍ਤ੍ਵਤਃ ਸਮਸ੍ਤਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁਜਾਤਂ ਪਰਿਚ੍ਛਿਨ੍ਦਤਃ ਕ੍ਸ਼ੀਯਤ ਏਵਾਤਤ੍ਤ੍ਵਾਭਿਨਿਵੇਸ਼ਸਂਸ੍ਕਾਰਕਾਰੀ ਮੋਹੋ-
ਪਚਯਃ . ਅਤੋ ਹਿ ਮੋਹਕ੍ਸ਼ਪਣੇ ਪਰਮਂ ਸ਼ਬ੍ਦਬ੍ਰਹ੍ਮੋਪਾਸਨਂ ਭਾਵਜ੍ਞਾਨਾਵਸ਼੍ਟਮ੍ਭਦ੍ਰੁਢੀਕ੍ਰੁਤਪਰਿਣਾਮੇਨ
ਸਮ੍ਯਗਧੀਯਮਾਨਮੁਪਾਯਾਨ੍ਤਰਮ੍ ..੮੬..
ਅਥ ਕਥਂ ਜੈਨੇਨ੍ਦ੍ਰੇ ਸ਼ਬ੍ਦਬ੍ਰਹ੍ਮਣਿ ਕਿਲਾਰ੍ਥਾਨਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਿਤਿਰਿਤਿ ਵਿਤਰ੍ਕਯਤਿ —
ਦਵ੍ਵਾਣਿ ਗੁਣਾ ਤੇਸਿਂ ਪਜ੍ਜਾਯਾ ਅਟ੍ਠਸਣ੍ਣਯਾ ਭਣਿਯਾ .
ਤੇਸੁ ਗੁਣਪਜ੍ਜਯਾਣਂ ਅਪ੍ਪਾ ਦਵ੍ਵ ਤ੍ਤਿ ਉਵਦੇਸੋ ..੮੭..
ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਗੁਣਾਸ੍ਤੇਸ਼ਾਂ ਪਰ੍ਯਾਯਾ ਅਰ੍ਥਸਂਜ੍ਞਯਾ ਭਣਿਤਾਃ .
ਤੇਸ਼ੁ ਗੁਣਪਰ੍ਯਾਯਾਣਾਮਾਤ੍ਮਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮਿਤ੍ਯੁਪਦੇਸ਼ਃ ..੮੭..
੧ਤਤ੍ਤ੍ਵਤਃ ਸਮਸ੍ਤ ਵਸ੍ਤੁਮਾਤ੍ਰਕੋ ਜਾਨਨੇ ਪਰ ੨ਅਤਤ੍ਤ੍ਵਅਭਿਨਿਵੇਸ਼ਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਮੋਹੋਪਚਯ
(ਮੋਹਸਮੂਹ) ਅਵਸ਼੍ਯ ਹੀ ਕ੍ਸ਼ਯਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ . ਇਸਲਿਯੇ ਮੋਹਕਾ ਕ੍ਸ਼ਯ ਕਰਨੇਮੇਂ, ਪਰਮ ਸ਼ਬ੍ਦਬ੍ਰਹ੍ਮਕੀ
ਉਪਾਸਨਾਕਾ ਭਾਵਜ੍ਞਾਨਕੇ ਅਵਲਮ੍ਬਨ ਦ੍ਵਾਰਾ ਦ੍ਰੁਢ ਕਿਯੇ ਗਯੇ ਪਰਿਣਾਮਸੇ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ
ਸੋ ਉਪਾਯਾਨ੍ਤਰ ਹੈ . (ਜੋ ਪਰਿਣਾਮ ਭਾਵਜ੍ਞਾਨਕੇ ਅਵਲਮ੍ਬਨਸੇ ਦ੍ਰੁਢੀਕ੍ਰੁਤ ਹੋ ਐਸੇ ਪਰਿਣਾਮਸੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ
ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਸੋ ਮੋਹਕ੍ਸ਼ਯ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਉਪਾਯਾਨ੍ਤਰ ਹੈ) ..੮੬..
ਅਬ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਕੇ ਸ਼ਬ੍ਦ ਬ੍ਰਹ੍ਮਮੇਂ ਅਰ੍ਥੋਂਕੀ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ (-ਪਦਾਰ੍ਥੋਂਕੀ ਸ੍ਥਿਤਿ) ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ
ਸੋ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤੇ ਹੈਂ : —
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ] ਦ੍ਰਵ੍ਯ, [ਗੁਣਾਃ] ਗੁਣ [ਤੇਸ਼ਾਂ ਪਰ੍ਯਾਯਾਃ ] ਔਰ ਉਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ
[ਅਰ੍ਥਸਂਜ੍ਞਯਾ ] ‘ਅਰ੍ਥ’ ਨਾਮਸੇ [ਭਣਿਤਾਃ ] ਕਹੀ ਗਈ ਹੈਂ . [ਤੇਸ਼ੁ ] ਉਨਮੇਂ, [ਗੁਣਪਰ੍ਯਾਯਾਣਾਮ੍ ਆਤ੍ਮਾ
ਦ੍ਰਵ੍ਯਮ੍ ] ਗੁਣ -ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ (ਗੁਣ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ -ਸਤ੍ਤ੍ਵ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੀ ਹੈ, ਵੇ
ਭਿਨ੍ਨ ਵਸ੍ਤੁ ਨਹੀਂ ਹੈਂ) [ ਇਤਿ ਉਪਦੇਸ਼ਃ ] ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ (ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਕਾ) ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ ..੮੭..
੧੪੮ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰ[ ਭਗਵਾਨਸ਼੍ਰੀਕੁਂਦਕੁਂਦ-
ਪ੍ਰਮਾਣੈਰ੍ਬੁਧ੍ਯਮਾਨਸ੍ਯ ਜਾਨਤੋ ਜੀਵਸ੍ਯ ਨਿਯਮਾਨ੍ਨਿਸ਼੍ਚਯਾਤ੍ . ਕਿਂ ਫਲਂ ਭਵਤਿ . ਖੀਯਦਿ ਮੋਹੋਵਚਯੋ
ਦੁਰਭਿਨਿਵੇਸ਼ਸਂਸ੍ਕਾਰਕਾਰੀ ਮੋਹੋਪਚਯਃ ਕ੍ਸ਼ੀਯਤੇ ਪ੍ਰਲੀਯਤੇ ਕ੍ਸ਼ਯਂ ਯਾਤਿ . ਤਮ੍ਹਾ ਸਤ੍ਥਂ ਸਮਧਿਦਵ੍ਵਂ ਤਸ੍ਮਾਚ੍ਛਾਸ੍ਤ੍ਰਂ
ਸਮ੍ਯਗਧ੍ਯੇਤਵ੍ਯਂ ਪਠਨੀਯਮਿਤਿ . ਤਦ੍ਯਥਾ – ਵੀਤਰਾਗਸਰ੍ਵਜ੍ਞਪ੍ਰਣੀਤਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਤ੍ ‘ਏਗੋ ਮੇ ਸਸ੍ਸਦੋ ਅਪ੍ਪਾ’ ਇਤ੍ਯਾਦਿ
ਪਰਮਾਤ੍ਮੋਪਦੇਸ਼ਕਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨੇਨ ਤਾਵਦਾਤ੍ਮਾਨਂ ਜਾਨੀਤੇ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ਭਵ੍ਯਃ, ਤਦਨਨ੍ਤਰਂ ਵਿਸ਼ਿਸ਼੍ਟਾਭ੍ਯਾਸਵਸ਼ੇਨ
ਪਰਮਸਮਾਧਿਕਾਲੇ ਰਾਗਾਦਿਵਿਕਲ੍ਪਰਹਿਤਮਾਨਸਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ੇਣ ਚ ਤਮੇਵਾਤ੍ਮਾਨਂ ਪਰਿਚ੍ਛਿਨਤ੍ਤਿ, ਤਥੈਵਾਨੁਮਾਨੇਨ ਵਾ .
੧. ਤਤ੍ਤ੍ਵਤਃ = ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਰੂਪਸੇ . ੨. ਅਤਤ੍ਤ੍ਵ – ਅਭਿਨਿਵੇਸ਼ = ਯਥਾਰ੍ਥ ਵਸ੍ਤੁਸ੍ਵਰੂਪਸੇ ਵਿਪਰੀਤ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯ .
ਦ੍ਰਵ੍ਯੋ, ਗੁਣੋ ਨੇ ਪਰ੍ਯਯੋ ਸੌ ‘ਅਰ੍ਥ’ ਸਂਜ੍ਞਾਥੀ ਕਹ੍ਯਾਂ;
ਗੁਣ -ਪਰ੍ਯਯੋਨੋ ਆਤਮਾ ਛੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਜਿਨ – ਉਪਦੇਸ਼ਮਾਂ. ੮੭.