ਕਤ੍ਤਾ ਕਰਣਂ ਕਮ੍ਮਂ ਫਲਂ ਚ ਅਪ੍ਪ ਤ੍ਤਿ ਣਿਚ੍ਛਿਦੋ ਸਮਣੋ .
ਯੋ ਹਿ ਨਾਮੈਵਂ ਕਰ੍ਤਾਰਂ ਕਰਣਂ ਕਰ੍ਮ ਕਰ੍ਮਫਲਂ ਚਾਤ੍ਮਾਨਮੇਵ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯ ਨ ਖਲੁ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਂ ਪਰਿਣਮਤਿ ਸ ਏਵ ਵਿਸ਼੍ਰਾਨ੍ਤਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਸਂਪਰ੍ਕਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਨ੍ਤਃਪ੍ਰਲੀਨਪਰ੍ਯਾਯਂ ਚ ਸ਼ੁਦ੍ਧਮਾਤ੍ਮਾਨਮੁਪਲਭਤੇ, ਨ ਕਤ੍ਤਾ ਸ੍ਵਤਨ੍ਤ੍ਰਃ ਸ੍ਵਾਧੀਨਃ ਕਰ੍ਤਾ ਸਾਧਕੋ ਨਿਸ਼੍ਪਾਦਕੋਸ੍ਮਿ ਭਵਾਮਿ . ਸ ਕਃ . ਅਪ੍ਪ ਤ੍ਤਿ ਆਤ੍ਮੇਤਿ . ਆਤ੍ਮੇਤਿ ਕੋਰ੍ਥਃ . ਅਹਮਿਤਿ . ਕਥਂਭੂਤਃ . ਏਕਃ . ਕਸ੍ਯਾਃ ਸਾਧਕਃ . ਨਿਰ੍ਮਲਾਤ੍ਮਾਨੁਭੂਤੇਃ . ਕਿਂਵਿਸ਼ਿਸ਼੍ਟਃ . ਨਿਰ੍ਵਿਕਾਰ- ਪਰਮਚੈਤਨ੍ਯਪਰਿਣਾਮੇਨ ਪਰਿਣਤਃ ਸਨ੍ . ਕਰਣਂ ਅਤਿਸ਼ਯੇਨ ਸਾਧਕਂ ਸਾਧਕ ਤਮਂ ਕ ਰਣਮੁਪਕ ਰਣਂ ਕ ਰਣਕਾਰਕ ਮਹਮੇਕ ਏਵਾਸ੍ਮਿ ਭਵਾਮਿ . ਕ ਸ੍ਯਾਃ ਸਾਧਕਮ੍ . ਸਹਜਸ਼ੁਦ੍ਧਪਰਮਾਤ੍ਮਾਨੁਭੂਤੇਃ . ਕੇਨ ਕ੍ਰੁਤ੍ਵਾ .
ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਯਦਿ ] ਯਦਿ [ਸ਼੍ਰਮਣਃ ] ਸ਼੍ਰਮਣ [ਕਰ੍ਤਾ ਕਰਣਂ ਕਰ੍ਮ ਕਰ੍ਮਫਲਂ ਚ ਆਤ੍ਮਾ ] ‘ਕਰ੍ਤਾ, ਕਰਣ, ਕਰ੍ਮ ਔਰ ਕਰ੍ਮਫਲ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ’ [ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਃ ] ਐਸਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯਵਾਲਾ ਹੋਤਾ ਹੁਆ [ਅਨ੍ਯਤ੍ ] ਅਨ੍ਯਰੂਪ [ਨ ਏਵ ਪਰਿਣਮਤਿ ] ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ, [ਸ਼ੁਦ੍ਧਂ ਆਤ੍ਮਾਨਂ ] ਤੋ ਵਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਕੋ [ਲਭਤੇ ] ਉਪਲਬ੍ਧ ਕਰਤਾ ਹੈ ..੧੨੬..
ਟੀਕਾ : — ਜੋ ਪੁਰੁਸ਼ ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ‘ਕਰ੍ਤਾ, ਕਰਣ, ਕਰ੍ਮ ਔਰ ਕਰ੍ਮਫਲ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ’ ਯਹ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ੧ਕਰਕੇ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਵਹੀ ਪੁਰੁਸ਼, ਜਿਸਕਾ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਸਾਥ ਸਂਪਰ੍ਕ ਰੁਕ ਗਯਾ ਹੈ ਔਰ ਜਿਸਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਭੀਤਰ ਪ੍ਰਲੀਨ ਹੋ ਗਈ ਹੈਂ ਐਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਉਪਲਬ੍ਧ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ (ਪੁਰੁਸ਼) ਐਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਉਪਲਬ੍ਧ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ .
ਇਸੀਕੋ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਤਯਾ ਸਮਝਾਤੇ ਹੈਂ : —
ਮੁਨਿ ਅਨ੍ਯਰੂਪ ਨਵ ਪਰਿਣਮੇ, ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਕਰੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਨੀ. ੧੨੬.
੧. ‘ਕਰ੍ਤਾ ਕਰਣ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ’ ਐਸਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੋਨੇ ਪਰ ਦੋ ਬਾਤੇਂ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈਂ . ਏਕ ਤੋ ਯਹ ਕਿ
‘ਕਰ੍ਤਾ, ਕਰਣ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ, ਪੁਦ੍ਗਲਾਦਿ ਨਹੀਂ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਸਾਥ ਸਂਬਂਧ ਨਹੀਂ ਹੈ’;
ਦੂਸਰੀ – ‘ਅਭੇਦ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਮੇਂ ਕਰ੍ਤਾ, ਕਰਣ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਭੇਦ ਨਹੀਂ ਹੈਂ, ਯਹ ਸਬ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ
ਭੀਤਰ ਲੀਨ ਹੋ ਗਈ ਹੈਂ .’