సర్వేష్టోపలమ్భాచ్చ . యతో హి కేవలావస్థాయాం సుఖప్రతిపత్తివిపక్షభూతస్య దుఃఖస్య సాధనతాముప-
గతమజ్ఞానమఖిలమేవ ప్రణశ్యతి, సుఖస్య సాధనీభూతం తు పరిపూర్ణం జ్ఞానముపజాయతే, తతః కేవలమేవ
సౌఖ్యమిత్యలం ప్రపంచేన ..౬౧..
అథ కేవలినామేవ పారమార్థికసుఖమితి శ్రద్ధాపయతి —
ణో సద్దహంతి సోక్ఖం సుహేసు పరమం తి విగదఘాదీణం .
సుణిదూణ తే అభవ్వా భవ్వా వా తం పడిచ్ఛంతి ..౬౨..
న శ్రద్దధతి సౌఖ్యం సుఖేషు పరమమితి విగతఘాతినామ్ .
శ్రుత్వా తే అభవ్యా భవ్యా వా తత్ప్రతీచ్ఛన్తి ..౬౨..
సుఖప్రతిపక్షభూతమాకులత్వోత్పాదకమనిష్టం దుఃఖమజ్ఞానం చ నష్టం, యతశ్చ పూర్వోక్తలక్షణసుఖావినాభూతం
త్రైలోక్యోదరవివరవర్తిసమస్తపదార్థయుగపత్ప్రకాశకమిష్టం జ్ఞానం చ లబ్ధం, తతో జ్ఞాయతే కేవలినాం జ్ఞానమేవ
సుఖమిత్యభిప్రాయః ..౬౧.. అథ పారమార్థికసుఖం కేవలినామేవ, సంసారిణాం యే మన్యన్తే తేభవ్యా ఇతి
నిరూపయతి — ణో సద్దహంతి నైవ శ్రద్దధతి న మన్యన్తే . కిమ్ . సోక్ఖం నిర్వికారపరమాహ్లాదైకసుఖమ్ . కథంభూతం
న మన్యన్తే . సుహేసు పరమం తి సుఖేషు మధ్యే తదేవ పరమసుఖమ్ . కేషాం సంబన్ధి యత్సుఖమ్ . విగదఘాదీణం
విగతఘాతికర్మణాం కేవలినామ్ . కిం కృత్వాపి న మన్యన్తే . సుణిదూణ ‘జాదం సయం సమత్తం’ ఇత్యాది-
పూర్వోక్తగాథాత్రయకథితప్రకారేణ శ్రుత్వాపి . తే అభవ్వా తే అభవ్యాః . తే హి జీవా వర్తమానకాలే
౧౦౮ప్రవచనసార[ భగవానశ్రీకుందకుంద-
(ప్రకారాన్తరసే కేవలజ్ఞానకీ సుఖస్వరూపతా బతలాతే హైం : — ) ఔర, కేవల అర్థాత్
కేవలజ్ఞాన సుఖ హీ హై, క్యోంకి సర్వ అనిష్టోంకా నాశ హో చుకా హై ఔర సమ్పూర్ణ ఇష్టకీ ప్రాప్తి హో
చుకీ హై . కేవల -అవస్థామేం, సుఖోపలబ్ధికే విపక్షభూత దుఃఖోంకే సాధనభూత అజ్ఞానకా
సమ్పూర్ణతయా నాశ హో జాతా హై ఔర సుఖకా సాధనభూత పరిపూర్ణ జ్ఞాన ఉత్పన్న హోతా హై, ఇసలియే కేవల
హీ సుఖ హై . అధిక విస్తారసే బస హో ..౬౧..
అబ, ఐసీ శ్రద్ధా కరాతే హైం కి కేవలజ్ఞానియోంకో హీ పారమార్థిక సుఖ హోతా హై : —
అన్వయార్థ : — ‘[విగతఘాతినాం ] జినకే ఘాతికర్మ నష్ట హో గయే హైం ఉనకా [సౌఖ్యం ]
సుఖ [సుఖేషు పరమం ] (సర్వ) సుఖోంమేం పరమ అర్థాత్ ఉత్కృష్ట హై’ [ఇతి శ్రుత్వా ] ఐసా వచన సునకర
[న శ్రద్దధతి ] జో శ్రద్ధా నహీం కరతే [తే అభవ్యాః ] వే అభవ్య హైం; [భవ్యాః వా ] ఔర భవ్య [తత్ ]
ఉసే [ప్రతీచ్ఛన్తి ] స్వీకార (-ఆదర) కరతే హైం – ఉసకీ శ్రద్ధా కరతే హైం ..౬౨..
సుణీ ‘ఘాతికర్మవిహీననుం సుఖ సౌ సుఖే ఉత్కృష్ట ఛే’,
శ్రద్ధే న తేహ అభవ్య ఛే, నే భవ్య తే సంమత కరే. ౬౨.