ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય એ ત્રણેય એક સમયમાં લાગુ પડે છે. તે પરિણામમાં દ્રવ્ય પોતે આવે - પરિણમે છે.
એ પરમાણુની આમ ગતિ થાય કે સ્થિત રહે એમાં (એને) પરની અપેક્ષા છે નહીં. આહા... હા!
(શ્રોતાઃ) પરની ગતિ લ્યે એવું આપ... (ઉત્તરઃ) આ શું કહે છે? આવ્યું ને...! ઉત્પાદ સ્વકાળે થાય
છે. દ્રવ્ય, (ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય) તેના પરિણામ છે. એને પરની અપેક્ષા નથી. પરદ્રવ્યને લઈને. આહા..
હા! આ તો સંતોની વાણી! સૂક્ષ્મ છે!! દિગંબર સંતોની વાણી આહા...! ક્યાંય છે નહીં. પણ એને
સમજવી બહુ કઠણ બહુ વાડામાં જન્મ્યા એને. ઓલો - ઇન્દ્રલાલજી, જયપુર કહેતો કે દિગંબરમાં
જન્મ્યા એ બધા સમકિતી (તો) છે. હવે એણે ચારિત્ર લેવા (નું જ બાકી છે). બધા માનનારા આમ
- કરમને લઈને થાય ને વ્રતના પરિણામને લઈને ધરમ થાય ને...! માનનારા આવા મિથ્યાદ્રષ્ટિ અને
અમે જૈનધર્મી - સમકિતી છઈએ (એમ માને.) આહા.. હા! શું થાય બાપુ!
આવે છે સમકિત પર્યાય છે ને...! ભગવાન માતાના પેટમાં આવે છે ત્યારે ત્રણ જ્ઞાન ને સમકિત
લઈને આવે છે. એ સમકિત પર્યાયનું પરિણામ પોતાના દ્રવ્યને લઈને છે આહા.... હા! ગજબ વાત
છે!!
જ... સદાય... રહેતું હોવાથી.” સાદી ભાષા કરી નાખી (ભાવાર્થ છે ને) ઉતપાદવ્યયધ્રૌવ્ય પરિણામોની
પરંપરામાં દ્રવ્ય સ્વભાવથી જ સદાય રહેતું હોવાથી