Pravachansar Pravachano (Gujarati).

< Previous Page   Next Page >


Page 248 of 540
PDF/HTML Page 257 of 549

 

background image
ગાથા – ૧૦૦ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૨૪૮
કીધુંઃ એમ નથી. ૮૧ ની વાત છે. ગઢડાના ચોમાસામાં. તમારાં ઓલા જનમ પહેલાંની વાતું (છે.)
એકાશી કેટલા થયાં? પ૪ (ચોપન વરસ પહેલાંની વાત છે). જુઓ વાત તો કાંઈ કરે નહીં! દીકરી
નો’ તી. પણ મળ્‌યા હશે (ને વેવાઈ) પૈસાવાળાને છોકરાઓ તો પૈસા થ્યા તો દસ લાખ. પછી વધી
ગયા કરોડોપતિ થઈ ગ્યા. અહીં તો કાંઈ નહિ. પણ એ વાત કરતા બોલ્યા વ્યાખ્યાનમાં બેઠા. ને
એટલું બોલ્યાઃ જ્ઞાનાવરણીયનો જેટલો ક્ષયોપશમ થાય એટલું જ્ઞાન થાય. કીધુંઃ એમ નથી પોતાના
પુરુષાર્થથી જેટલો જ્ઞાનનો પર્યાય ઊઘડે એટલો ક્ષયોપશમ થાય. કર્મ તો સામે નિમિત્તરૂપ છે એને શું
છે? આ.. રે! આવી વાતું! લખાણ ઈ આવે નિમિત્તના જ્ઞાનાવરણીય કરમ જ્ઞાનનો રોકે લ્યો! હવે,
છે? જ્ઞાન ને જ્ઞાનાવરણીય જુદ ચીજ છે.
(શ્રોતાઃ) ભાવજ્ઞાન, જ્ઞાનાવરણીયને રોકે ને...! (ઉત્તરઃ)
હેં, ભાવ, ભાવ! ભાવઘાતી છે ને...! કીધું’ તું ને રાતે. ભાવઘાતી જ્ઞાનની હીણી પર્યાય ઈ ભાવઘાતી
પોતે છે. આહા... હા! ઈ બીજી ચીજ તો નિમિત્તમાત્ર વસ્તુ છે. પણ નિમિત્તથી કાંઈ આમાં ફેરફાર
જરીએ - ઓછું - અધિક - વિપરીત કાંઈ મદદ થાય એમ નથી. ઈ તો આજ ઘણું આવ્યું’ તું ને
ઉપાદાનનું (વ્યાખ્યાનમાં). સવારે નહોતું આવ્યું!’ ઉપાદાન-નિમિત્ત’ દોહરા, સઝજાયમાં
(શ્રોતાઃ)
શાસ્ત્રકારે નિમિત્ત - ઉપાદાનનો ભેદ બતાવ્યો છે? (ઉત્તરઃ) નિમિત્ત છે એ બતાવ્યું છે. (શ્રોતાઃ)
નિમિત્તમાં ફેર બતાવ્યો છે! (ઉત્તરઃ) ફેર એટલે નિમિત્ત છે. દરેકની ચીજમાં નિમિત્ત ભિન્ન ભિન્ન
જાતના છે, એક જાતના નિમિત્ત ન હોય. ઉચિત નિમિત્ત છે, એમ કીધું’ તું (ગાથા-૯પ, ‘નિયમસાર’
માં)
(શ્રોતાઃ) નોકર્મની અસર તો હોય છે ને...! (ઉત્તરઃ) એ નોકર્મ હોય કે ગમે તે (કર્મ નિમિત્ત
છે) એ બધું નિમિત્ત છે. નિમિત્ત છે અને ઉચિત નિમિત્ત હોય પાછું. એની લાયકાતનું (જો હોય છતાં
નિમિત્ત એને કાંઈ કરતું નથી. પાઠ જ આ છે ઉચિત નિમિત્ત. એથી કરીને (કાંઈ તે કરે છે એમ
નહીં) ઈ તો નિમિત્તને નિમિત્તતા ઉચિત કીધી.
જેમ આત્મા ગતિ કરે તેને ધર્માસ્તિકાય ઉચિત નિમિત્ત છે. છતાં એ ઉચિત નિમિત્ત
(ધર્માસ્તિકાય) કાંઈ (આત્માને) ગતિ કરાવતું નથી. આહા.. હા! (શ્રોતાઃ) નિમિત્ત તો ઉચિત જ,
હોય ને...! (ઉત્તરઃ) એમ જ. ઘડાને (કુંભાર) ઉચિત નિમિત્ત કહેવાય, પણ ઉચિત નિમિત્તથી ઘડામાં
કાંઈપણ થાય છે એમ નહીં. આહા.... હા! સારા અક્ષર લખનારને એવો ક્ષયોપશમ હોય તે ઉચિત
નિમિત્ત કહેવાય, પણ એને લઈને (સારા) અક્ષરો પડે છે ને લખે છે એમ બિલકુલ નહીં જરીએ
(નહીં). આહા.. હા! જેમ કે આ પાપડ થાય, વડી જાય, પુડલા થાય, એમાં હુશિયાર બાઈ હોય ઈ
આમ સરખા કરે - આમ ઘી પાય ને (સરખા ફેરવે ને.) તો એ ઉચિત નિમિત્ત હોય, પણ ઉચિત
નિમિત્તથી એમાં કાંઈ થ્યું (એમ નથી.)
(શ્રોતાઃ) પણ ઈ બાઈ હુશિયાર હોય તો થાય ને...?
(ઉત્તરઃ) બિલકુલ નહીં. હુશિયારી તો એનામાં (બાઈમાં) રહી અહા..! આ પુડલામાં ક્યાં એ ગઈ
(છે)?
(શ્રોતાઃ) પણ નિમિત્ત હોશિયાર એમ તો જણાય છે ને...! (ઉત્તરઃ) ઈ, ઈ ખબર પડે છે
એનામાં ઈ હુશિયારી છે એમ જણાય. પણ એનાથી અહીંયાં કાંઈ થ્યું છે (એમ છે નહીં.) તેથી ઉચિત
નિમિત્ત કીધું છે. ઉચિત નિમિત્તનો અર્થ એ જ એ લીધો છે કે તે (ચીજા સામે છે તેથી સારું થાય છે
પણ તેનાથી કાંઈક થાય છે એમ નથી એ તો નિમિત્તની યોગ્યતા, એ કાર્યકાળે આવું નિમિત્ત હોય
એમ જણાવ્યું છે. પણ એ