થાય છે. આહા... હા! આ તો બીજી વાર હાલે છે. (ગાથા-સોમી).
ભાવ તેના અભાવસ્વભાવે “અવભાસન છે.” આહા.. હા! એટલા જ શબ્દોમાં!! (પૂર્ણ સ્વરૂપસ્થિતિ
છે.) ‘ભાવ’ એટલે ઘડાની પર્યાય જે ઉત્પન્ન થઈ. અથવા ‘ભાવ’ એટલે સમકિતની પર્યાય ઉત્પન્ન
થઈ. ભાવનું ભાવાંતરના અભાવસ્વભાવે (એટલે કે) એ ‘ભાવ’ જે સમકિત છે એનાથી અનેરો
ભાવ મિથ્યાત્વ, એના અભાવસ્વભાવે અવભાસન છે. (અથવા) સમકિતની ઉત્પત્તિ, મિથ્યાત્વના
અભાવસ્વભાવે પ્રકાશે છે. કો’ સમજાણું આમાં? આ તો દ્રષ્ટાંત (કહ્યું). બધા તત્ત્વોનું એ રીત. લઈ
લેવું ઓહો... હો... હો!! સો ગાથા એ (અલૌકિક છે).
સંહાર છે. (સંહાર એટલે) પૂર્વની પર્યાય. એના અભાવસ્વભાવે (ઉત્પાદનું) અવભાસન છે.
(અર્થાત્) ‘ભાવ’ અન્યભાવના અભાવરૂપસ્વભાવે પ્રકાશે છે-દેખાય છે- આહા... હા! સમજાણું?!
આવું ‘તત્ત્વાર્થસૂત્ર’ માં તો એમ આવે કે ચાર (ઘાતી) કર્મ... ક્ષય... થાય કેવળજ્ઞાન થાય. અહીંયા
કહે છે કે એમ નથી. એ તો નિમિત્તનું કથન કર્યું’તું. બાકી એ તો કેવળજ્ઞાન થાય. ઈ ‘ભાવ’ છે,
એનાથી અનેરો ભાવ-પૂર્વની પર્યાય એનો અનેરો ભાવ છે- એના અભાવ થવાથી કે કેવળજ્ઞાનની
ઉત્પત્તિ થાય છે. આહા.. હા! કેવળજ્ઞાન પહેલાં, જે અપૂર્ણ જ્ઞાનદશા હતી, ચારજ્ઞાન આદિ (મતિ,
શ્રુત, અવધિ, મનઃપર્યય) એ કેવળજ્ઞાનના ‘ભાવ’ ની અપેક્ષાએ અનેરોભાવ છે. એ અનેરા ભાવના
અભાવ વિના કેવળજ્ઞાનની ઉત્પત્તિ હોઈ શકે નહીં. આહા... હા! હવે અહીંયા તો (અજ્ઞાનીઓ કહે)
મનુષ્યપણું હોય તો કેવળજ્ઞાન થાય. વજ્રનારાચસંહનન હોય તો કેવળજ્ઞાન થાય, એ વાત તો રહેતી
નથી. (એ વાત તો અજ્ઞાનીઓની છે.) આહા... હા... હા! અને દેશના ગુરુની મળે તો સમકિત થાય,
તે વાતે ય રહેતી નથી. આહા...! કુગુરુ ઊંધી શ્રદ્ધાની પ્રરૂપણા કરે, અને ઓલો માને. તે આનાથી
(ઓલે) માન્યું છે એમ નથી. એની પર્યાયની ઉત્પત્તિ મિથ્યાત્વની ત્યાં, પૂર્વના મિથ્યાત્વની પર્યાયનો
સંહાર થઈ, અને એ નવી મિથ્યાત્વની પર્યાય ઉત્પન્ન થઈ છે. આહા... હા! કોઈ કહે ‘કે અમને કુગુરુ
મળ્યા તો આ થ્યું એમ ના પાડે છે અહીંયાં એમ ના પડે છે. આહા... હા... હા! તેમ વળી અમને ગુરુ
મળ્યા માટે આ (સમકિત) થયું, એ ય ના પાડે છે. આહાહાહા! કેમકે દરેક દ્રવ્ય, પોતાના સ્વભાવમાં