કરવો, કેમકે વ્યય એક ક્ષણમાં થઈને તેને જાણીતાની પર્યાય થાય છે. આહા... હા! ઉપયોગમાં ભલે
અસંખ્ય સમયે આવે, પણ કામ અહીંયાં થાય છે એક સમયમાં એમ કહે છે. સમયાંતરમાં એકદમ
(વીજળીને ચમકારે) સમ્યગ્દર્શનને સમ્યગ્જ્ઞાનની પર્યાય પ્રગટી જાય છે. આહા... હા! એવી એની
તાકાત છે!! થોડું આમાં વખત (જતાં) ભળી ગયું છે (ખોટું તત્ત્વ) તેથી આમાં પડખાં બધાંનો
(બરાબર) નિર્ણય કરવો જોઈએ ભાઈ! આહા... હા! હવે આવો વખત કે’ દિ’ મળશે?
અનંતકાળના... અર... ર! નરક-નિગોદના ભવ બાપુ! (તેં કર્યાં છે) આમ ભલે તમે કહો પણ એના
ભાવને લઈ જરી વિચાર કરે ને...! આહા... હા! નરક ને તિર્યંચ ને (નિગોદને...!)
(શું) પરદ્રવ્ય, સ્વદ્રવ્યને મળે? આહા... હા! અને (શું) સ્વદ્રવ્યનું એ પરદ્રવ્ય છે? પરદ્રવ્ય તો એના
ઉત્પાદ-વ્યય-ને ધ્રૌવ્ય એનાં (સ્વરૂપમાં રહેલ છે) એમારું છે (ખોટો અભિપ્રાય છે) આહા... હા!
ગજબ વાત છે બાપુ!!
જરીએ (નથી.) આહા... હા! વેણલા વાયા સવારના! એ પ્રકાશ થતાં અંધકારનો નાશ થઈ ગ્યો,
એવા વેણલા વાયા છે! એમ કહે છે. આહા... હા!
સમુદાયવાળું, સમુદાયનું (જથ્થાનું) બનેલું, (દ્રવ્ય સમુદાયી છે, કારણ કે પર્યાયોના સમુદાયસ્વરૂપ છે.)
(અર્થાત્) દ્રવ્ય સમુદાયી છે, સમુદાયી છે’ અને ઈ પર્યાયોના સમુદાયસ્વરૂપ છે. આહા... હા! હવે
આવી ભાષા કોઈ દિ’ (સાંભળી ન હોય.) દ્રષ્ટાંત આપીને સિદ્ધ કરશે. સમુદાયી સમુદાયસ્વરૂપ છે.
એટલે? સમુદાયવાળું, જથ્થાનું બનેલું દ્રવ્ય સમુદાયી છે. એમ કે તે પર્યાયોના સમુદાયસ્વરૂપ છે.
સમુદાયી દ્રવ્ય છે અને પર્યાયો તેનો સમૂહ - સમુદાય છે. દ્રવ્ય તે સમુદાયી છે ને પર્યાયો તે
સમુદાયસ્વરૂપ છે. આહા... હા!
વાણીમાં શું છે, કેમ છે, કેમ છે? એને જોવા નવરાશ નથી લીધી!
માટે પર્યાય છે. અહીંયાં તો હજી ધ્રૌવ્યને પણ પર્યાયનો ભેદ કીધો પછી નવી થાય ને...! થઈને થઈ
ઈ તો પર્યાય છે. ધરમ ઈ પર્યાય છે. એ ધરમનો પર્યાય ઉત્પાદ થાય, ત્યારે અધર્મનો