Pravachansar Pravachano (Gujarati). Page: 483.

ગાથા – ૧૧૩ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૮૩

ભાવાર્થઃ– જીવ અનાદિ-અનંત હોવા છતાં, મનુષ્યપર્યાય કાળે દેવપર્યાયની કે

સ્વાત્મોપલબ્ધિરૂપ સિદ્ધપર્યાયની અપ્રાપ્તિ છે અર્થાત્ મનુષ્ય તે દેવ કે સિદ્ધ નથી માટે તે પર્યાયો અન્ય
-અન્ય છે. આ રીતે પર્યાયો અન્ય હોવાથી, તે પર્યાયોનો કરનાર, સાધાન અને આધાર એવો જીવ
પણ પર્યાય-અપેક્ષાએ અન્યપણાને પામે છે. આરીતે, જીવની માફક, દરેક દ્રવ્યને પર્યાય અપેક્ષાએ
અન્યપણું છે. આમ દ્રવ્યને અન્યપણું હોવાથી દ્રવ્યને અસત્-ઉત્પાદ છે એમ નિશ્ચિત થાય છે. ૧૧૩.

< Previous Page Next Page >