છે.) આહા.. હા! આવી વાતું છે. “તે તે વિશેષોના કાળે” તે તે સમયે એમ. “તન્મય હોવાને
લીધે” આહા... હા! દ્રવ્ય છે તેની પર્યાય નારકપણું (આદિ) શરીર નહિ હોં? એ (નારકાદિ) નું
શરીર નહીં. ગતિની જે પર્યાય છે તેમાં ઈ તન્મય હોવાને લીધે. આહા.. હા! એ ગતિની પર્યાય છે
એમાં ઈ તન્મય છે. પણ પર્યાયઅપેક્ષા (કહ્યું છે.) હોં? આહા..!
વિશેષોથી તે અનન્ય છે. અન્ય - અન્ય નહીં પણ તે તે વિશેષોથી (દ્રવ્ય) અનન્ય છે. તે તે
(પર્યાયોથી) વિશેષોથી જીવદ્રવ્ય તન્મય (હોવાને લીધે) અનન્ય છે. અનેરા - અનેરા (પણે) છે
એમ નહીં. આહા... હા! આ તો ભગવદ્વાણી છે! સંતો-કુંદકુંદાચાર્ય! સાક્ષાત્ ભગવાન પાસે (સીમંધર
ભગવાન પાસે વિદેહમાં) ગયા. સાક્ષાત્ વાણી સાંભળી, હતા તો મુનિ! પણ ભગવાન પાસે ગયા
હતા. કે એટલી યોગ્યતા હતી મનુષ્ય હોવા (છતાં પણ) એ આવીને (અહીંયાં) જગત પાસે જાહેર
કરે છે. આહા...હા!
રોકાણો!! શરીરને આમ રાખું - વાણીને આમ રાખું (કરું), આમ થોડા-સરખા રાખું તો શરીરને
આમ ઠીક રહે ને, છોકરાંવ ઠીક રહે. માળે..! એ બધાની પરદ્રવ્યની અવસ્થા (વ્યવસ્થા) તારાથી થતી
જ નથી ને. તેની અવસ્થામાં જ રોકાઈ ગયો પ્રભુ!
પ્રજ્ઞાબ્રહ્મથી એ સાધન છે.
ધર્માત્માને કે આના ધર્મના સંસ્કાર પડેલા છે એને સ્વર્ગમાં જવાના છે કહે છે કે ત્યાં એ જીવ ત્યાં
ગતિમાં તન્મયપણે હશે. એમાં (જીવદ્રવ્ય) તન્મય છે. અનેરું - અનેરું નથી. એમાં તન્મય છે. આહા..
હા! ભાઈ આવ્યા? હસમુખભાઈ છે? આહા.. હા!
નારકપર્યાય છે એમાં મનુષ્યપર્યાય નથી, મનુષ્યર્પાય છે તંયે સિદ્ધપર્યાય નથી. સિદ્ધપર્યાય છે તંયે
નારક -મનુષ્ય (તિર્યંચ કે દેવપર્યાય) નથી. આહા.. હા! (એક સમયે) એક જ પર્યાય છે. તેથી તે
અન્ય અન્ય છે છતાં (તે તે વિશેષોથી) અનન્ય છે. પર્યાયથી અન્ય અન્ય છે, વસ્તુથી (દ્રવ્યથી એક
જ છે) માટે અનન્ય છે. એથી પર્યાયો અન્ય છે એનાથી (દ્રવ્ય) અનન્ય છે. આહા...હા!