તો તું ભવસમુદ્રની મધ્યમાં રહેલા મગરના મુખમાં છે.’ આહા... હા! ભગવાનનું સ્વરૂપ આવ્યું છે
ને...! જ્યાં (પાંચમી ગાથામાં) “
અરિહંતાણં’ એ અરિહંતપદમાં વર્ણવ્યો.. ‘ભવના ભયને ભેદનારા આ ભગવાન પ્રત્યે તને ભક્તિ
નથી? ’ એમ (મુનિરાજ) કહે છે. એ તો હજી શુભરાગ છે. આહા... હા... હા... હા...!
ત્રિલોકનાથ, આનંદનો કંદ સ્વયં અંદર પ્રભુ બિરાજે છે ભગવાન છે, ભગવત્સ્વરૂપ બિરાજે છે. એની
જે શ્રદ્ધા-જ્ઞાન ને શાંતિ, નિર્વિકલ્પ સમ્યગ્દર્શન (છે). વળી એક જણો તો આમાં એવું લખે છે કેઃ
(નિર્વિકલ્પ) આત્માનું ચિંતન ને સમ્યગ્દર્શન એ તો સાતમે ગુણસ્થાને હોય! કો’ આમાં ‘કરુણાદીપમાં
(લખાણ છે). અરે, ભગવાન (આ) શું કરે છે! ક્યાં (સાચી વાતને) લઈ જાય છે? અહીંયાનું
તોડવા સાટુ (સોનગઢનું ખોટું કરવા માટે) અરે પ્રભુ! અહીંયાંનું આ કાંઈ વ્યક્તિનું નથી, આ તો
આત્માનું છે, અનંતવીતરાગોએ કહેલું છે તે (આ વાત) છે પ્રભુ! આહા.. હા!
દાન, વ્રત, ભક્તિના પરિણામ આવે ઈ પણ આતમવ્યવહાર નહીં. આત્મવ્યવહારને ‘અંગીકાર કરીને’
અમૃતનો સાગર ભગવાન! પૂરણ અમૃત ભર્યું છે જેમાં, એનો આશ્રય કરી અને જે ચેતના-અવિચલ
ચેતના એને અંગીકાર કરી. જોયું? (અહીંયાં કહ્યું) વ્યવહારને અંગીકાર કરી
આહા... હા! ઝીણી વાત બહુ ભાઈ! શું થાય? અત્યારે તો બધું (ગરબડ થઈ ગયું છે) ગરબડ ચાલી
એવી કે સોનગઢને તો ખોટું ઠરાવવા લોકો પ્રયત્ન કરે બિચારા! કરો બાપા! અહા... હા... હા!
ભગવાન છો પ્રભુ તમે પણ. (પરંતુ તમારી) મૂળમાં ભૂલ છે. એ આમાં (પત્રિકા) માં આવ્યું’ તું.
આજે આવ્યું છે અહીંયાં નું આવ્યું છે એમાં છે. આહા... હા!
સંશય નિવારે’ આગમના (આ) વચનો! આહા.. હા! એ પરમાત્માનો પોકાર છે જગતની પાસે કે તું
પોતે મારી જાતનો ભગવાન છો, ભાઈ! એ ભગવાન અંદર છે તું તેનો આશ્રય લે. એ દયા-દાન-
વ્રત- ભક્તિના પરિણામ (કરવા) એ પામરતા - નપુંસકતા છે એ તો આવી વાતું હવે! સાંભળવી
આકરી પડે! આખો દી’ આ હાલે ન્યાં. આ કરો, આ કરો. (‘મા હણો, મા હણો’ જીવને એ હાલે
વાત! ભગવાનને પોકાર છે