108 ] [ puruṣhārthasiddhiupāy
न कदाचनापि चिन्त्याः पापफलं केवलं यस्मात्।। १४१।।
anvayārthaḥ– [पापर्द्धि–जय–पराजय–सङ्गरपरदारगमन–चौर्याद्याः] shikār, jay, parājay, yuddha, parastrīgaman, chorī, ādinun [कदाचनापि] koī paṇ samaye [न चिन्त्याः] chintavan na karavun joīe [यस्मात्] kāraṇ ke ā apadhyānonun [केवलं] mātra [पापफलं] pāp ja phaḷ chhe.
ṭīkāḥ– ‘पापर्द्धि जय पराजय संगरपरदारगमन चौर्याद्याः कदाचन अपि न चिन्त्याः यस्मात् केवल पापफलं भवति’–arthaḥ–shikār karavānun, saṅgrāmamān koīnī jīt ane hāranun, parastrīgamananun, chorī karavānun ityādi kharāb kāryo ke je karavāthī kevaḷ pāp ja thāy chhe., tenun kadīpaṇ chintavan na karavun joīe ene ja apadhyān–anarthadaṇḍatyāgavrat kahe chhe. khoṭā (kharāb) dhyānanun nām apadhyān chhe, tethī je vātano vichār karavāthī kevaḷ pāpano ja bandh thāy tene ja apadhyān kahe chhe. teno tyāg karavo te apadhyānaanarthadaṇḍatyāgavrat kahe chhe. 141.
पापोपदेशदानं
anvayārthaḥ– [विद्या–वाणिज्य–मषी–कृषि–सेवा–शिल्पजीविनां] vidyā, vyāpār, lekhanakaḷā, khetī, nokarī ane kārīgarīthī nirvāh chalāvanār [पुंसाम्] puruṣhone [पापोपदेशदानं] pāpano upadesh maḷe evun [वचनं] vachan [कदाचित् अपि] koī paṇ vakhate [नैव] na [वक्तव्यम्] bolavun joīe.
ṭīkāḥ– ‘विद्या वाणिज्य मषी कृषि सेवा शिल्प जीविनां पुंसाम् पापोपदेशदानं वचनं कदाचित् अपि नैव वक्तव्यम्।’–arthaḥ–vidyā arthāt vaidak–jyotiṣh karanār, vyāpār karanār, lekhanakārya karanār, khetī karanār, nokarī–chākarī karanār ane luhār, sonī, darajī vagerenun kām karanārane ā ja kām karavānā ane bījā je koī pāpabandh karanārān kārya chhe teno koīne paṇ upadesh āpavo na joīe. ene ja