puruṣhārthasiddhiupāy ] [ 111
anvayārthaḥ– [सर्वानर्थप्रथमं] sāt vyasanomān pahelun athavā badhān anarthomān mukhya, [शौचस्य मथनं] santoṣhano nāsh karanār, [मायायाः] māyāchāranun [सद्म] ghar ane [चौर्यासत्यास्पदम्] chorī tathā asatyanun sthān [द्यूतम्] evā jugārano [दूरात्] dūrathī ja [परिहरणीयम्] tyāg karavo joīe.
ṭīkāḥ– ‘सर्वानर्थप्रथमम् मथनं शौचस्य, सद्म मायायाः चौर्यासत्यास्पदं द्यूतम् दूरात् परिहरणीयम्।’–arthaḥ–badhān anarthone utpanna karanār, shauch je lobhano tyāg teno nāsh karanār ane kapaṭanun ghar evā jugārane dūrathī ja chhoḍavo joīe.
bhāvārthaḥ– kharī rīte jugār ramavo ghaṇun ja kharāb kām chhe. sāt vyasanomānthī jugār ja sauthī kharāb chhe. je puruṣh jugār rame chhe teo prāyaḥ badhān pāponun ācharaṇ kare chhe, māṭe jugārano tyāg avashya karavo joīe. tethī anarthadaṇḍ tyāganārane jugārano paṇ tyāg karavo joīe. 146.
anvayārthaḥ– [यः] je manuṣhya [एवं विधं] ā prakāranā [अपरमपि] bījā paṇ [अनर्थदंडम्] anarthadaṇḍane [ज्ञात्वा] jāṇīne [मुञ्चति] tyāge chhe [तस्य] tene [अनवद्यं] nirdoṣh [अहिंसाव्रतं] ahinsāvrat [अनिशम्] nirantar [विजयम्] vijay [लभते] pāme chhe.
ṭīkāḥ– ‘यः एवं विधं अपरं अपि अनर्थदण्डं ज्ञात्वा मुञ्चति तस्य अनवद्यं अहिंसाव्रतं अनिशं विजयं लभते।’–arthaḥ–je manuṣhya ā rīte bījā paṇ pāpabandh karanār anarthadaṇḍane jāṇīne chhoḍe chhe, te puruṣhanun pāparahit ahinsāvrat hammeshā vijay pāme chhe, arthāt sadaiv puṇyabandh karato, pāpano tyāg karato thako karmonī nirjarā kare chhe.
bhāvārthaḥ– sansāramān evān nānān nānān ghaṇān kāryo chhe ke jene karavāthī vyartha ja pāpano bandh karyā kare chhe, tethī badhā manuṣhyoe jenāthī potānun kāī prayojan nathī evā vyartha anarthadaṇḍono tyāg avashya karavo–e temanun kartavya chhe. ā rīte traṇ guṇavratonun varṇan samāpta karyun. 147.