३० ]
३. प्रत्यक्ष अने परोक्ष प्रमाणादिथी विरोधरहित छे.
४. सात तत्त्वादिनुं यथावत् प्ररूपण करे छे.
५. सर्व जीवोने हितरूप छे.
६. कुमार्गनुं
पूर्व पूर्व लक्षण आगळ आगळना लक्षणनुं कारण छे, अर्थात् ते आप्तोपज्ञ छे तेथी ते अनुलंघ्य छे, तेथी ते द्रष्ट (प्रत्यक्ष) अने इष्ट (अनुमानादि) - प्रमाणोथी विरोधरहित छे. ते प्रत्यक्ष अने परोक्ष प्रमाणादिथी विरोधरहित छे, तेथी ते जीवादि सात तत्त्वोनां स्वरूपनुं यथावत् निरूपण करे छे. यथावत् तत्त्वोनुं निरूपण करतुं होवाथी ते सार्व - सर्वने हितरूप छे अने सर्वेने हितरूप होवाथी ते मिथ्या मार्गनुं खंडन करनारुं छे.
जैन आगमनी उत्कृष्टताने जे जीव यथार्थपणे ओळखे ते पोताना शुद्ध आत्मानी सन्मुख थई सम्यग्द्रष्टि थाय अने ते मिथ्याद्रष्टि रहे नहि. ए आ श्लोकनो आशय छे. ९.
हवे श्रद्धाना विषयभूत तपोभूतनुं (गुरु)नुं स्वरूप प्ररूपी कहे छे —
अन्वयार्थ : — [यः ] जे [विषयाशावशातीतः ] पांच इन्द्रियोना विषयोनी इच्छानी पराधीनताथी रहित छे, [निरारंभः ] आरंभ रहित छे, [अपरिग्रहः ] परिग्रहरहित छे अने [ज्ञानध्यानतपोरन्तः ] ज्ञान, ध्यान तथा तपरूपी रत्नोथी सहित छे, [सः ] ते [तपस्वी ] तपस्वी (साचा गुरु) [प्रशस्यते ] कहेवाय छे. १. ‘ज्ञानध्यानतपोरक्त इत्यपि’ प्रसिद्धः ।