कहानजैनशास्त्रमाळा ]
‘अनाकांक्षणा स्मृता’ निष्कांक्षितत्वं निश्चितं । कासौ ? ‘श्रद्धा’ । कथंभूता ? ‘अनास्था’ न विद्यते आस्था शाश्वतबुद्धिर्यस्यां । अथवा न आस्था अनास्था । तस्यां तया वा श्रद्धा अनास्थाश्रद्धा सा १चाप्यनाकांक्षणेति स्मृता । क्व अनास्थाऽरुचिः ? ते ज विधानथी - नियमथी थाय छे. तेने इन्द्र के जिनेन्द्र - तीर्थंकरदेव कोई पण अटकावी शकता नथी.’’२
अहीं निःशंकितत्वादिने ‘गुण’ कह्या छे. तेने त्रिकाळी गुण न समजवो, पण पर्यायमां ते प्रकारनी शुद्धतानो लाभ समजवो, तेने ‘अंग - आचार - लक्षण’ वगेरे नामो पण आपवामां आवे छे. ११.
हवे सम्यग्दर्शनना निःकांक्षितगुणने दर्शावीने कहे छे —
अन्वयार्थ : — [कर्मपरवशे ] जे कर्मोने आधीन छे एवा [सान्ते ] जे नश्वर- अन्त सहित छे एवा, [दुःखैः अन्तरितोदये ] जेना उदयमां (उद्भवमां) आंतरुं पडे छे एवा अने [पापबीजे ] जे पापना बीजरूप छे - कारणरूप छे एवा, [सुखे ] इन्द्रियसंबंधी सुखमां [अनास्था श्रद्धा ] अनास्था सहितनी श्रद्धा (इन्द्रियसुख प्रत्ये उपेक्षापूर्वकनी श्रद्धा) ते, [अनाकांक्षणा ] निःकांक्षित अंग [स्मृता ] कहेवाय छे.
टीका : — ‘अनाकांक्षणा स्मृता’ ते नक्की निःकांक्षितपणुं गणवामां आव्युं छे. शुं ते ‘श्रद्धा’ श्रद्धा. केवी (श्रद्धा)? ‘अनास्था’ जेमां आस्था अर्थात् शाश्वत बुद्धि न होवी ते अनास्था, अथवा आस्था नहि ते अनास्था, अनास्थानी अथवा अनास्था सहितनी श्रद्धा ते अनास्था श्रद्धा छे अने ते निःकांक्षित अंग कहेवाय छे. शामां अनास्था अर्थात् १. सा चानाकाङ्कणोति घ० । २. स्वामीकार्तिकेयानुप्रेक्षा गाथा ३२१ – ३२२.