कहानजैनशास्त्रमाळा ]
निःशंकितेन तेन विधिनैकवारेण सर्वशिक्यं छिन्नं शस्त्रोपरि पतितः सिद्धया विद्यया भणितं — ममादेशं देहीति । तेनोक्तं — जिनदत्तश्रेष्ठिपार्श्वे मां नयेति । ततः सुदर्शनमेरुचैत्यालये जिनदत्तस्याग्रे नीत्वा स्थितः१ । पूर्ववृत्तांतं कथयित्वा तेन भणितं — यथेयं सिद्धा भवदुपदेशेन तथा परलोकसिद्धावप्युपदेहीति । ततश्चारणमुनिसन्निधौ तपो गृहीत्वा कैलासे केवलमुत्पाद्य मोक्षं गतः ।।१।।
अंगदेशे चंपानगर्य्यां राजा वसुवर्धनो राज्ञी लक्ष्मीमती । श्रेष्ठी प्रियदत्तस्तद्भार्या अंगवती पुत्र्यनंतमती । नंदीश्वराष्टम्यां श्रेष्ठिना धर्मकीर्त्याचार्यपादमूलेऽष्टदिनानि ब्रह्मचर्यं गृहीतं । क्रीडयाऽनंतमती च ग्राहिता । अन्यदा संप्रदानकालेऽनंतमत्योक्तं – तात ! मम त्वया त्यजीने नासी गयो. वडनी नीचे बटुकने जोईने तेनी पासेथी मंत्र ग्रहण करीने निःशंक थई तेणे विधिपूर्वक एकीवखते शीकाने छेदी नाख्युं अने शस्त्रो उपर पडवा जतां ते विद्या सिद्ध थई. सिद्ध थयेली विद्याए कह्युंः ‘‘मने आदेश आपो.’’
तेणे (चोरे) कह्युंः ‘‘मने जिनदत्त शेठनी पासे लई जा.’’ पछी सुदर्शन मेरुना चैत्यालयमां जिनदत्त शेठनी बाजुमां लई जईने तेने खडो करवामां आव्यो. पूर्ववृत्तांत कहीने तेणे (चोरे) कह्युंः ‘जेम आ विद्या तमारा उपदेशथी सिद्ध थई तेम परलोकनी सिद्धिना विषयमां उपदेश आपो.’’
पछी चारणमुनिनी समीपमां तप ग्रहण करी कैलास (पर्वत) उपर केवळज्ञान उत्पन्न करी ते (चोर) मोक्षे गयो. १.
निःकांक्षितपणामां अनंतमतीनुं द्रष्टांत छे तेनी कथा —
अंग देशमां चंपानगरीमां वसुवर्धन राजा हतो. तेनी राणीनुं नाम लक्ष्मीवती हतुं. (त्यां) प्रियदत्त शेठ हतो, तेनी स्त्रीनुं नाम अंगवती अने पुत्रीनुं नाम अनंतमती हतुं. नंदीश्वर अष्टाह्निकामां शेठे धर्मकीर्ति आचार्यना पादमूलमां आठ दिवस माटे ब्रह्मचर्य ग्रहण कर्युं अने शेठे रमतमां अनंतमतीने पण ब्रह्मचर्यव्रत लेवडाव्युं. एक वखते संप्रदान १. धृत इत्यन्यत्र ।