कहानजैनशास्त्रमाळा ]
श्रेयःसाधनाभिप्रायेण यत्स्नानं न पुनः शरीरप्रक्षालनाभिप्रायेण । तथा ‘उच्चयः’ स्तूपविधानं । केषां ? ‘सिकताश्मनां’ सिकता वालुका, अश्मानः पाषाणास्तेषां । तथा ‘गिरिपातो’ भृगुपातादिः । ‘अग्निपातश्च’ अग्निप्रवेशः । एवमादि सर्वं लोकमूढं ‘निगद्यते’ प्रतिपाद्यते ।।२२।।
नदी अने सागर – समुद्र, तेमां ‘कल्याणनुं साधन छे’ एवा अभिप्रायथी, नहि के शरीरनुं प्रक्षालन करवाना अभिप्रायथी स्नान करवुं, तथा ‘उच्चयः’ स्तूप मिनारो करवो. कोनो? ‘सिकताश्मनां’ सिकता – रेती, अश्मानः – पथ्थर – तेमनो (ढगलो करवो) तथा ‘गिरिपातः’ भृगुप्रपातादि (पर्वत परथी पडवुं वगेरे), ‘अग्निपातश्च’ अग्निमां प्रवेश करवो — ए आदि सर्व लोकमूढता ‘निगद्यते’ कहेवाय छे.
भावार्थ : — धर्म समजीने नदी अने समुद्रमां स्नान करवुं, रेती अने पथ्थरोनो ढगलो करी तेने देव मानीने पूजवुं, स्वर्ग मळशे एम मानी पर्वत परथी पडवुं अने सती थवाना अभिप्रायथी अग्निमां झंपलाववुं वगेरे — ए बधुं धर्म समजीने करवुं तेने लोकमूढता कहे छे. २२.
अन्वयार्थ : — [वरोपलिप्सया ] वरदान प्राप्त करवानी इच्छाथी (इष्ट वस्तुनी प्राप्तिनी इच्छाथी) [आशावान् ] (ऐहिक सुखनी) आशावाळो पुरुष [यद् ] जे [रागद्वेषमलीमसाः ] राग-द्वेषथी मलिन [देवताः ] देवताओनी [उपासीत ] उपासना करे छे, तेने [देवतामूढं ] देवमूढता [उच्यते ] कहे छे.