kahAnajainashAstramALA ]
सत्यघोषः पृष्टः — इदं कर्म त्वया१ कृतमिति । तेनोक्तं देव ! न करोमि, किं ममेद्दशं कर्तुं युज्यते ? ततोऽतिरुष्टेन तेन राज्ञा तस्य दण्डत्रयं कृतं । गोमयभृतं भाजनत्रयं भक्षय, मल्लमुष्टिघातत्रयं वा सहस्व, द्रव्यं वा सर्वं देहि । तेन च पर्यालोच्य गोमयं खादितुमारब्धं । तदशक्तेन मुष्टिघातः सहितुमारब्धः । तदशक्तेन द्रव्यं दातुमारब्धं । एवं दण्डत्रयमनुभूय मृत्वातिलोभवशाद्राजकीयभांडागारे२ अगंधनसर्पो जातः । तत्रापि मृत्वा दीर्घसंसारी जात इति द्वितीयाव्रतस्य ।
वत्सदृश कौशाम्बीपुरे राजा सिंहरथो राज्ञी विजया । तत्रैकश्चौरः कौटिल्येन तापसो sheTh tarIke svIkAryo. arthAt tyAre teoe jANyun ke te pAgal nathI paN vaNikaputra chhe.
pachhI rAjAe satyaghoShane pUchhyun, ‘‘ten A kArya karyun chhe?’’ teNe kahyun, ‘‘dev! men karyun nathI. shun mane Avun karavun yogya chhe?’’ pachhI bahu gusse thayelA rAjAe tene traN shikShAo karI.
‘‘1. traN thALI chhANanun bhramaN kar. 2. mallanA mukkAono mAr sahan kar, athavA 3. sarva dhan ApI de.’’
teNe vichAr karIne pahelAn chhAN khAvAnun sharU karyun. te khAI nahi shakavAthI mukkA – mAr sahan karavAnun sharU karyun. te sahan nahi thavAthI dravya Apavun Arambhyun. tem karavA ashakta hovAthI teNe chhANanun bhramaN karyun ane vaLI mukkA – mAr paN khAdho.
e rIte traN shikShAo bhogavI te maraN pAmyo ane ati lobhanA lIdhe rAjAnA bhAnDAgAramAn angadhan jAtino sAp thayo. tyAnthI paN marIne dIrgha sansArI thayo.
e pramANe dvitIy avratanI kathA chhe. 2. tApas chorIne lIdhe bahu dukh pAmyo.
vatsadeshamAn kaushAmbI purIno rAjA sinhastha hato. tenI rANInun nAm vijayA hatun. tyAn १. त्वया कृतं किं न कृतमिति घ । २. अंगध घ ।