190 ]
२
माता बहुसुन्दरी तरुणरण्डा पुंश्चली । सा एकदा बध्वा धर्तुं समर्पिताभरणं गृहीत्वा रात्रौ संकेतितजारपार्श्वे गच्छन्ती यमदण्डेन दृष्टा सेविता चैकान्ते । तदाभरणं चानीय तेन निजभार्याया दत्तं । तया च दृष्ट्वा भणितं — १मदीयमिदमाभरणं, मया श्वश्रूहस्ते धृतं’ तद्वचनमाकर्ण्य तेन चिन्तितं या मया सेविता सा मे जननी भविष्यतीति । ततस्तस्या जारसंकेतगृहं गत्वा तां सेवित्वा तस्यामासक्तो गूढवृत्त्या तया सह कुकर्मरतः स्थितः । एकदा तद्भार्ययाऽसहनादतिरुष्टया रजक्याः कथितं । मम भर्ता निजमात्रा सह तिष्ठति । रजक्या च मालाकारिण्याः कथितं । अतिविश्वस्ता मालाकारिणी च कनकमालाराज्ञीनिमित्तं पुष्पाणि
koTavAL (yamadanD) kushIl tyAganA abhAve dukh pAmyo.
AhIradeshamAn nAsik nagaramAn rAjA kanakarath ane rANI kanakamALA hatA. yamadanD temano koTavAl hato. tenI mAtA bahusundarI hatI. te taruN avasthAmAn rAnDI hatI ane vyabhichAriNI hatI.
te ek divas potAnI putravadhUe rAkhavA Apelun ghareNun paherIne rAtre sanket pramANe potAnA yAr pAse jaI rahI hatI. yamadanDe tene dekhI ane ekAntamAn tenun sevan karyun. teNe tenun ghareNun lAvIne potAnI strIne Apyun. teNe joIne kahyun ‘‘A ghareNun mArun chhe, men mArI sAsune te rAkhavA Apyun hatun.’’
tenun vachan sAmbhaLIne teNe (koTavALe) vichAryun ‘‘jene men sevI te mArI mAtA hovI joIe.’’ pachhI tenA yAranA sanket gRuhe jaIne tenAmAn Asakta thaI tene sevato ane potAnun rUp chhupAvI tenI sAthe kukarma (vyabhichAr) karavAmAn rat raheto.
ek divas tenI strIe sahan nahi thavAthI bahu roShe bharAIne dhobaNane kahyun ‘‘mAro pati potAnI mAtA sAthe lAgu chhe.’’ dhobaNe A vAt mAlaNane kahI. mAlaN rANInI ati vishvAsapAtra hatI. te jyAre kanakamALA rANI mATe puShpo laIne gaI tyAre १. आरक्षेण घ । २. अहीरदेशे ख, ग । ३. तलवरो घ । ४. मदीयमाभरणं घ ।