kahAnajainashAstramALA ]
निःशंकितेन तेन विधिनैकवारेण सर्वशिक्यं छिन्नं शस्त्रोपरि पतितः सिद्धया विद्यया भणितं — ममादेशं देहीति । तेनोक्तं — जिनदत्तश्रेष्ठिपार्श्वे मां नयेति । ततः सुदर्शनमेरुचैत्यालये जिनदत्तस्याग्रे नीत्वा स्थितः१ । पूर्ववृत्तांतं कथयित्वा तेन भणितं — यथेयं सिद्धा भवदुपदेशेन तथा परलोकसिद्धावप्युपदेहीति । ततश्चारणमुनिसन्निधौ तपो गृहीत्वा कैलासे केवलमुत्पाद्य मोक्षं गतः ।।१।।
अंगदेशे चंपानगर्य्यां राजा वसुवर्धनो राज्ञी लक्ष्मीमती । श्रेष्ठी प्रियदत्तस्तद्भार्या अंगवती पुत्र्यनंतमती । नंदीश्वराष्टम्यां श्रेष्ठिना धर्मकीर्त्याचार्यपादमूलेऽष्टदिनानि ब्रह्मचर्यं गृहीतं । क्रीडयाऽनंतमती च ग्राहिता । अन्यदा संप्रदानकालेऽनंतमत्योक्तं – तात ! मम त्वया tyajIne nAsI gayo. vaDanI nIche baTukane joIne tenI pAsethI mantra grahaN karIne nishank thaI teNe vidhipUrvak ekIvakhate shIkAne chhedI nAkhyun ane shastro upar paDavA jatAn te vidyA siddha thaI. siddha thayelI vidyAe kahyun ‘‘mane Adesh Apo.’’
teNe (chore) kahyun ‘‘mane jinadatta sheThanI pAse laI jA.’’ pachhI sudarshan merunA chaityAlayamAn jinadatta sheThanI bAjumAn laI jaIne tene khaDo karavAmAn Avyo. pUrvavRuttAnt kahIne teNe (chore) kahyun ‘jem A vidyA tamArA upadeshathI siddha thaI tem paralokanI siddhinA viShayamAn upadesh Apo.’’
pachhI chAraNamuninI samIpamAn tap grahaN karI kailAs (parvat) upar kevaLagnAn utpanna karI te (chor) mokShe gayo. 1.
nikAnkShitapaNAmAn anantamatInun draShTAnt chhe tenI kathA —
ang deshamAn champAnagarImAn vasuvardhan rAjA hato. tenI rANInun nAm lakShmIvatI hatun. (tyAn) priyadatta sheTh hato, tenI strInun nAm angavatI ane putrInun nAm anantamatI hatun. nandIshvar aShTAhnikAmAn sheThe dharmakIrti AchAryanA pAdamUlamAn ATh divas mATe brahmacharya grahaN karyun ane sheThe ramatamAn anantamatIne paN brahmacharyavrat levaDAvyun. ek vakhate sampradAn १. धृत इत्यन्यत्र ।