56 ]
ब्रह्मचर्यं दापितमतः किं विवाहेन ? श्रेष्ठिनोक्तं क्रीडया मया ते ब्रह्मचर्यं दापितं । ननु तात ! धर्मे व्रते का क्रीडा । ननु पुत्रि ! नंदीश्वराष्टदिनान्येव व्रतं तव न सर्वदा दत्तं । सोवाच ननु तात ! तथा भट्टारकैरविवक्षितत्वादिति । इह जन्मनि परिणयने मम निवृत्तिरस्तीत्युक्त्वा सकलकलाविज्ञानशिक्षां कुर्वती स्थिता । यौवनभरे चैत्रे निजोद्याने आंदोलयंती विजयार्धदक्षिणश्रेणिक न्नरपुरविद्याधरराजेन कुंडलमंडितनाम्ना सुकेशीनिजभार्यया सह गगनतले गच्छता दृष्टा । किमनया विना जीवितेनेति संचित्य भार्यां गृहे धृत्वा शीघ्रमागत्य विलपंती तेन सा नीता । आकाशे गच्छता भार्यां दृष्ट्वा भीतेन पर्णलघुविद्याः१ समर्प्य महाटव्यां kALe (tene lagnamAn ApavAnA samaye – kanyAdAn samaye) anantamatIe kahyun ‘‘pitAjI! tame mane brahmacharya apAvyun chhe, to vivAhanI shI jarUr chhe?’’
sheThe kahyun ‘‘men to ramatamAn tane brahmacharya apAvyun chhe.’’ ‘‘kharekhar pitAjI! dhArmik vratamAn ramat kevI?’’ anantamatIe pUchhyun. sheTh kahe ‘‘kharekhar, putrI! nandIshvaranA ATh divas sudhI ja tArun te vrat hatun, sadA mATe te Apyun nathI.’’
teNe (anantamatIe) kahyun ‘‘pitAjI! bhaTTArakano (AchAryano) tem kahevAno hetu na hato. A janmamAn paraNavAnI bAbatamAn mane nivRutti chhe, (A janmamAn mane paraNavAno tyAg chhe.)’’
Am kahIne te sarva kalA ane vidyAnun shikShaN letI rahI. yauvanapUrNa chaitramAsamAn potAnA bagIchAmAn te hinchakA khAtI hatI. vijyArdha parvatanI dakShiN shreNInA kinnarapuranA kunDalamanDit nAmanA vidyAdhar rAjAe potAnI strI sukeshI sAthe AkAshamAn jatAn tene (anantamatIne) joI.
‘‘AnA vinA jIvavAnun shun prayojan?’’ em vichArIne potAnI strIne gher mUkIne jaladI pAchhA AvI te vidyAdhar rAjA vilAp karatI tene (anantamatIne) laI gayo. AkAshe jatAn potAnI strIne joIne bhayabhIt thaIne teNe (vidyAdhare) parNalaghuvidyA samarpaN karIne (pAndaDA samAn haLavI thaI jAo evI vidyA ajamAvIne) uparathI anantamatIne १. विद्यायाः घ० ।