kahānajainashāstramāḷā ]
चात्यद्भुतं कर्म वीरकथायां प्रतिपाद्यते, मिथ्यात्वं चाद्वैतक्षणिकमित्यादि, प्रमाणविरुद्धार्थ- प्रतिपादकशास्त्रेण क्रियते, द्वेषश्च विद्वेषीकरणादिशास्त्रेणाभिधीयते रागश्च वशीकरणादि- शास्त्रेण विधीयते, मदश्च ‘वर्णानां ब्राह्मणो गुरु’रित्यादिग्रन्थाज्ज्ञायते, मदनश्च १
विलासपताकादिशास्त्रादुत्कटो भवति तैः एतैः कृत्वा चेतः कलुषयतां शास्त्राणां श्रुतिर्दुःश्रुतिर्भवति ।।७९।।
अधुना प्रमादचर्यास्वरूपं निरूपयन्नाह — vārtā chhe evā vachanathī sāhas eṭale ati adbhut karma – tenun pratipādan vīrakathāmān karavāmān āvyun chhe; mithyātvanun pratipādan – advait ane kṣhaṇik ityādi (anekāntavād) – tenun varṇan pramāṇaviruddha arthapratipādak shāstrathī karavāmān āvyun chhe. dveṣhanun kathan vidveṣh ādi utpanna kare tevā shāstrathī karavāmān āvyun chhe, rāganun kathan vashīkaraṇādi shāstrathī karavāmān āvyun chhe, ‘chaturvarṇomān brāhmaṇ guru chhe’ — ityādi granthathī madanun (ahaṅkāranun hovun jāṇavāmān āve chhe.) ane ratiguṇavilās patākādi shāstrathī madan utkr̥uṣhṭa (tīvra – ugra) bane chhe. e vaḍe (ārambh, parigrahādi vaḍe) karīne chittane kaluṣhit karanār shāstronun shravaṇ te duḥshruti anarthadaṇḍavrat chhe.
bhāvārtha : — je ārambh, parigrah, sāhas, mithyātva, dveṣh, rāg, mad ane madan (kām)nun kathan karī chittane kaluṣhit (malin) kare tevān shāstronun shravaṇ karavun; tene duḥshruti anarthadaṇḍ kahe chhe.
kr̥uṣhishāstrādi ārambhanun, rājavidyā, vaṇigvidyānā granthādi parigrahanun, vīrakathā – abhimanyu nāṭakādi sāhasanun, pramāṇaviruddha advait shāstrādi mithyātvanun, kauṭilyapurāṇādi rāganun, vashīkaraṇashāstrādi dveṣhanun, ‘varṇomān brāhmaṇ guru chhe’ ityādi pratipādak shāstrādi madanun ane ratirahasya, bhāminīvilās granthādi mahān (viṣhayabhog)nun pratipādan karī chittane kaluṣhit kare chhe. māṭe tevān shāstronun (vikathā) nāṭak, upanyās, kahānī ādinun paṭhan, pāṭhan, shravaṇ ane manan te duḥshruti anarthadaṇḍ chhe. 79.
have pramādacharyā anarthadaṇḍanā svarūpanun nirūpaṇ karī kahe chhe — १. रतिविलासगुणपताकादि घ ।