kahānajainashāstramāḷā ]
समाश्रयो यत्तपस्तत्फलं । यत एवं, तस्माद्यावद्विभवं यथाशक्ति । समाधिमरणे प्रयतितव्यं प्रकृष्टो यत्नः कर्तव्यः ।।१२३।।
karavo te ‘तपःफलम्’ tapanun phaḷ arthāt saphaḷ tap chhe, ‘तस्मात्’ tethī ‘यावद्विभवम्’ yathāshakti ‘समाधिमरणे’ samādhimaraṇano ‘प्रयतितव्यम्’ prayatna karavo joīe.
bhāvārtha : — tapashcharaṇ karavānun phaḷ antim kriyā upar ādhār rākhe chhe, arthāt mr̥utyu samaye samādhimaraṇ karavāthī ja tapashcharaṇ phaḷībhūt thāy chhe, jo samādhimaraṇ na thayun to jīvanabhar je jap – tap karyun te badhun vr̥uthā chhe, māṭe samādhimaraṇ (sanllekhanā)nā viṣhayamān potānī pūrṇa shaktithī prayatna karavo joīe.
‘‘men je jīvanaparyant puṇyarūp kārya karyun chhe temān dharmanun pālan karyun chhe, te dharmane mārī sāthe laī javā māṭe ā ek sanllekhanā ja samartha chhe – evo vichār karī shrāvake avashya samādhimaraṇ karavun joīe.’’
‘‘hun maraṇanā samaye avashya shāstrokta vidhithī samādhimaraṇ karīsh – e rīte bhāvanārūp pariṇati karīne maraṇakāḷ āve te pahelān ja ā sanllekhanāvrat pāḷavun joīe arthāt aṅgīkār karavun joīe.’’1 123.
samādhimaraṇanā viṣhayamān yatna karanāre āvun karīne ā karavun joīe — em kahe chhe –
anvayārtha : — sanllekhanādhārī [स्नेहं ] rāg, [वैरम् ] dveṣh, [सङ्ग ] moh [च ] 1. juo, puruṣhārthasiddhi – upāy gujarātī āvr̥utti shlok 175 – 176.