kahānajainashāstramāḷā ]
तदासक्तेन विद्युच्चोरेणोक्तं प्रिये ! किमेवं स्थितासीति । तयोक्तं श्रीकीर्तिश्रेष्ठिन्या१ हारं यदि मे ददासि तदा जीवामि त्वं च मे भर्ता नान्यथेति श्रुत्वा तां समुदीर्य अर्धरात्रे गत्वा निजकौशलेन तं हारं चोरयित्वा निर्गतः । तदुद्योतेन चौरोऽयमिति ज्ञात्वा गृहरक्षकैः कोट्टपालैश्च ध्रियमाणो पलायितुमसमर्थो वारिषेणकुमारस्याग्रे तं हारं धृत्वाऽदृश्यो भूत्वा स्थितः । कोट्टपालैश्च तं तथालोक्य श्रेणिकस्य कथितं देव ! वारिषेणश्चौर इति । तं श्रुत्वा तेनोक्तं मूर्खस्यास्य मस्तकं गृह्यतामिति । मातंगेन योऽसिः शिरोग्रहणार्थं वाहितः स कण्ठे तस्य पुष्पमाला बभूव । तमतिशयमाकर्ण्य श्रेणिकेन गत्वा वारिषेणः क्षमां कारितः । लब्ध्वाभयप्रदानेन विद्युच्चौरेण राज्ञो निजवृत्तान्ते कथिते वारिषेणो गृहे नेतुमारब्धः । तेन चोक्तं मया पाणिपात्रे भोक्तव्यमिति । ततोऽसौ सूरसेन१ मुनिसमीपे मुनिरभूत् । एकदा
‘‘priye! ām kem paḍī rahī chhe?’’ teṇe kahyunḥ ‘‘shrīkīrti sheṭhāṇīno hār jo tun mane āpe to hun jīvīsh ane to ja tun mārā bhartā, nahitar nahi.’’
e sāmbhaḷīne tene āshvāsan āpī, te ardha rātre jaīne potānā kaushalyathī te hār chorīne bahār nīkaḷyo. tenā (hāranā) prakāshathī ‘ā chor chhe’ em jāṇīne gr̥uharakṣhako ane koṭavāḷoe tene pakaḍavā gheryo. te nāsī javā asamartha hoī vāriṣheṇakumāranī āgaḷ te hār mūkīne adrashya thaīne rahyo. (santāī gayo.)
koṭavāḷoe tene (vāriṣheṇane) tevo (chor) joīne shreṇikane kahyunḥ ‘‘dev! vāriṣheṇ chor chhe.’’
te sāmbhaḷīne teṇe (shreṇike) kahyunḥ ‘‘te mūrkhanun mastak lāvo.’’ chaṇḍāḷe je talavār shir levā māṭe chalāvī te tenā gaḷāmān phūlamāḷā banī gaī. te chamatkār sāmbhaḷī shreṇike jaīne vāriṣheṇanī kṣhamā māgī. abhayadān prāpta karīne jyāre vidyut chore rājāne potānun vr̥uttānta kahyun tyāre rājāe vāriṣheṇane gher laī javā karyun, paṇ teṇe kahyunḥ
‘‘māre to hastarūpī pātramān ja bhojan karavun chhe (arthāt muni thavun chhe.) pachhī te sūrasen muni pāse muni thayo. १. श्रेष्ठिनो हारं घ० । १. सूरदेवमुनि घ० ।