कुतः पुनरात्मज्ञानमेव बुद्धौ धारयेन्नशरीरादिकमित्याह —
टीका — यच्छरीरादिकमिन्द्रियैः पश्यामि तन्मे नास्ति मदीयं रूपं तन्न भवति तर्हि किं तव रुपम् ? तदस्तु ज्योतिरुत्तमं ज्योतिर्ज्ञानमुत्तममतीन्द्रियम् । तथा सानन्दं
gnAnIne bAhya vachan – kAyanI pravRutti hovA chhatAn, tene antarangamAn draDh mAnyatA chhe ke —
‘‘hun deh – man – vANI nathI, hun temano kartA nathI, temano karAvanAr nathI ke anumodanAr nathI......hun kartA vinA paN teo kharekhar karAy chhe; mATe temanA kartApaNAno pakShapAt chhoDI hun A atyant madhyastha chhun.’’1
samyagdraShTi gRuhasthane gnAnachetanAnun nirantar pariNaman hoy chhe, tethI te khAvA – pIvAmAn, pAnch indriyonA viShayo bhogavavAmAn, vyApAramAn laDAI vagere sansAranA kAryomAn, bAhyadraShTie rokAyelA lAge, chhatAn badhI bAhya pravRuttimAn te jal – kamalavat nyAye rahe chhe. 50.
anAsakta (antarAtmA) AtmagnAnane ja buddhimAn dhAraN kare, sharIrAdikane nahi, em kem bane? te kahe chhe —
anvayArtha : (यत्) je eTale sharIrAdi bAhya padArtha (इन्द्रियैः) indriyodvArA (पश्यामि) hun dekhun chhun (तत्) te (मे न अस्ति) mArA nathI – mArun svarUp nathI, paN (नियतेन्द्रियः) bhAv indriyone bAhya viShayothI rokI (यत्) je (उत्तमं) utkRuShTa atIndriy (सानन्दं ज्योति) Anandamay gnAn – jyotine (अन्तः) antarangamAn (पश्यामि) hun dekhun chhun – teno anubhav karun chhun, (तत् मे) te mArun vAstavik svarUp (अस्तु) ho!
TIkA : je eTale sharIrAdine hun indriyothI joun chhun, te mArun nathI arthAt te mArun svarUp nathI. to tArun rUp shun? te uttam jyoti ho – jyoti eTale gnAn ane uttam eTale 1. juo — shrI pravachanasAr – gu. AvRutti – gAthA 160 ane TIkA.