टीका — यच्छरीरादिकमिन्द्रियैः पश्यामि तन्मे नास्ति मदीयं रूपं तन्न भवति तर्हि किं तव रुपम् ? तदस्तु ज्योतिरुत्तमं ज्योतिर्ज्ञानमुत्तममतीन्द्रियम् । तथा सानन्दं
gnānīne bāhya vachan – kāyanī pravr̥utti hovā chhatān, tene antaraṅgamān draḍh mānyatā chhe keḥ —
‘‘hun deh – man – vāṇī nathī, hun temano kartā nathī, temano karāvanār nathī ke anumodanār nathī......hun kartā vinā paṇ teo kharekhar karāy chhe; māṭe temanā kartāpaṇāno pakṣhapāt chhoḍī hun ā atyant madhyastha chhun.’’1
samyagdraṣhṭi gr̥uhasthane gnānachetanānun nirantar pariṇaman hoy chhe, tethī te khāvā – pīvāmān, pāñch indriyonā viṣhayo bhogavavāmān, vyāpāramān laḍāī vagere sansāranā kāryomān, bāhyadraṣhṭie rokāyelā lāge, chhatān badhī bāhya pravr̥uttimān te jal – kamalavat nyāye rahe chhe. 50.
anāsakta (antarātmā) ātmagnānane ja buddhimān dhāraṇ kare, sharīrādikane nahi, em kem bane? te kahe chheḥ —
anvayārtha : (यत्) je eṭale sharīrādi bāhya padārtha (इन्द्रियैः) indriyodvārā (पश्यामि) hun dekhun chhun (तत्) te (मे न अस्ति) mārā nathī – mārun svarūp nathī, paṇ (नियतेन्द्रियः) bhāv indriyone bāhya viṣhayothī rokī (यत्) je (उत्तमं) utkr̥uṣhṭa atīndriy (सानन्दं ज्योति) ānandamay gnān – jyotine (अन्तः) antaraṅgamān (पश्यामि) hun dekhun chhun – teno anubhav karun chhun, (तत् मे) te mārun vāstavik svarūp (अस्तु) ho!
ṭīkā : je eṭale sharīrādine hun indriyothī joun chhun, te mārun nathī arthāt te mārun svarūp nathī. to tārun rūp shun? te uttam jyoti ho – jyoti eṭale gnān ane uttam eṭale 1. juo — shrī pravachanasār – gu. āvr̥utti – gāthā 160 ane ṭīkā.