98samādhitantra
‘‘te gnānasvabhāvarūp jyoti avidyāno – agnānano nāsh karanār chhe tathā mahān utkr̥uṣhṭa ane gnānamay chhe; māṭe mumukṣhuoe tenā viṣhayamān ja pūchhavun, tenī prāptinī abhilāṣhā karavī tathā teno anubhav karavo.’’1
vaḷī shrī amitagati āchāryakr̥ut ‘yogasār’mān kahyun chhe keḥ —
‘‘je puruṣh vidvān chhe tene te ātma – padārthanun nishchal manathī adhyayan karavun yogya chhe; te dhyān karavā yogya, ārādhanā karavā yogya, pūchhavā yogya, sāmbhaḷavā yogya, abhyās yogya, upārjan karavā yogya, jāṇavā yogya, kahevā yogya, prārthanā yogya, shikṣhāyogya, dekhavā yogya ane sparshavā yogya chhe, kāraṇ ke tem karavāthī ātmā sadā sthirapaṇāne pāme chhe.’’2 53
vāṇī – sharīrathī bhinna ātmāno asambhav hovāthī tene viṣhe bolavun (pr̥uchchhā karavī) ityādi yogya nathī – em bolanār prati kahe chheḥ —
anvayārtha : — (वाक्शरीरयोः भ्रान्तः) vachan ane sharīramān jene ātmabhrānti chhe tevo bahirātmā, (वाचि शरीरे च) vachan ane sharīramān (आत्मानं संधत्ते) ātmānun āropaṇ kare chhe arthāt vachan ane sharīrane ātmā māne chhe; (पुनः) parantu (अभ्रान्तः) vachan ane 1. juo – iṣhṭopadesh – shlok 49
२. अध्येतव्यं स्तिमितमनसा ध्येयमाराधनीयं
दृश्यं स्पृश्यं प्रभवति यतः सर्वदात्मस्थिरत्वम् ।।४९।। [shrī amitagati āchāryakr̥ut yogasār – shlok 49]