Samaysar (Gujarati). Gatha: 302-303.

કહાનજૈનશાસ્ત્રમાળા ]

મોક્ષ અધિકાર

૪૪૩

जो ण कु णदि अवराहे सो णिस्संको दु जणवदे भमदि ।

ण वि तस्स बज्झिदुं जे चिंता उप्पज्जदि कयाइ ।।३०२।।

एवम्हि सावराहो बज्झामि अहं तु संकिदो चेदा ।

जइ पुण णिरावराहो णिस्संकोहं ण बज्झामि ।।३०३।।

स्तेयादीनपराधान् यः करोति स तु शङ्कितो भ्रमति ।

मा बध्ये केनापि चौर इति जने विचरन् ।।३०१।।

यो न करोत्यपराधान् स निश्शङ्कस्तु जनपदे भ्रमति ।

नापि तस्य बद्धुं यच्चिन्तोत्पद्यते कदाचित् ।।३०२।।

एवमस्मि सापराधो बध्येऽहं तु शङ्कितश्चेतयिता ।

यदि पुनर्निरपराधो निश्शङ्कोऽहं न बध्ये ।।३०३।।

यथात्र लोके य एव परद्रव्यग्रहणलक्षणमपराधं करोति तस्यैव बन्धशङ्का सम्भवति, यस्तु

અપરાધ જે કરતો નથી, નિઃશંક લોક વિષે ફરે,

‘બંધાઉં હું’ એવી કદી ચિંતા ન થાયે તેહને. ૩૦૨.

ત્યમ આતમા અપરાધી ‘હું બંધાઉં’ એમ સશંક છે,

ને નિરપરાધી જીવ ‘નહિ બંધાઉં’ એમ નિઃશંક છે. ૩૦૩.

ગાથાર્થઃ — [यः] જે પુરુષ [स्तेयादीन् अपराधान्] ચોરી આદિ અપરાધો [करोति] કરે છે [सः तु] તે ‘[जने विचरन्] લોકમાં ફરતાં [मा] રખે [केन अपि] મને કોઈ [चौरः इति] ચોર જાણીને [बध्ये] બાંધશે – પકડશે’ એમ [शङ्कितः भ्रमति] શંકિત ફરે છે; [यः] જે પુરુષ [अपराधान्] અપરાધ [न करोति] કરતો નથી [सः तु] તે [जनपदे] લોકમાં [निश्शङ्कः भ्रमति] નિઃશંક ફરે છે, [यद्] કારણ કે [तस्य] તેને [बद्धुं चिन्ता] બંધાવાની ચિંતા [कदाचित् अपि] કદાપિ [न उत्पद्यते] ઊપજતી નથી. [एवम्] એવી રીતે [चेतयिता] અપરાધી આત્મા ‘[सापराधः अस्मि] હું અપરાધી છું [बध्ये तु अहम्] તેથી હું બંધાઈશ’ એમ [शङ्कितः] શંકિત હોય છે, [यदि पुनः] અને જો [निरपराधः] નિરપરાધી (આત્મા) હોય તો ‘[अहं न बध्ये] હું નહિ બંધાઉં’ એમ [निश्शङ्कः] નિઃશંક હોય છે.

ટીકાઃ — જેમ આ જગતમાં જે પુરુષ, પરદ્રવ્યનું ગ્રહણ જેનું લક્ષણ છે એવો અપરાધ કરે છે તેને જ બંધની શંકા થાય છે અને જે અપરાધ કરતો નથી તેને બંધની શંકા થતી

< Previous Page Next Page >