कहानजैनशास्त्रमाळा ]
यथा खलु कुशलः कश्चिद्वनहस्ती स्वस्य बन्धाय उपसर्प्पन्तीं चटुलमुखीं मनोरमाममनोरमां वा करेणुकुट्टनीं तत्त्वतः कुत्सितशीलां विज्ञाय तया सह रागसंसर्गौ प्रतिषेधयति, तथा किलात्माऽरागो ज्ञानी स्वस्य बन्धाय उपसर्प्पन्तीं मनोरमाममनोरमां वा सर्वामपि कर्मप्रकृतिं
गाथार्थः — [ यथा नाम ] जेम [ कोऽपि पुरुषः ] कोई पुरुष [ कुत्सितशीलं ] कुत्सित शीलवाळा अर्थात् खराब स्वभाववाळा [ जनं ] पुरुषने [ विज्ञाय ] जाणीने [ तेन समकं ] तेनी साथे [ संसर्गं च रागकरणं ] संसर्ग अने राग करवो [ वर्जयति ] छोडी दे छे, [ एवम् एव च ] तेवी ज रीते [ स्वभावरताः ] स्वभावमां रत पुरुषो [ कर्मप्रकृतिशीलस्वभावं ] कर्मप्रकृतिना शील- स्वभावने [ कुत्सितं ] कुत्सित अर्थात् खराब [ ज्ञात्वा ] जाणीने [ तत्संसर्गं ] तेनी साथे संसर्ग [ वर्जयन्ति ] छोडी दे छे [ परिहरन्ति च ] अने राग छोडी दे छे.
टीकाः — जेम कोई कुशळ वन-हस्ती पोताना बंधने माटे समीप आवती सुंदर मुखवाळी मनोरम के अमनोरम हाथणीरूपी कूटणीने परमार्थे बूरी जाणीने तेनी साथे राग तथा संसर्ग करतो नथी, तेवी रीते आत्मा अरागी ज्ञानी थयो थको पोताना बंधने माटे समीप आवती (उदयमां आवती) मनोरम के अमनोरम (शुभ के अशुभ) — बधीये कर्मप्रकृतिने