कर्मागामि समस्तमेव भरतो दूरान्निरुन्धन् स्थितः ।
ज्ञानज्योतिरपावृतं न हि यतो रागादिभिर्मूर्छति ।।१३३।।
पूर्व उदयमां सम रहे, नमुं निर्जरावंत.
प्रथम टीकाकार आचार्यमहाराज कहे छे के ‘‘हवे निर्जरा प्रवेश करे छे’’. अहीं तत्त्वोनुं नृत्य छे; तेथी जेम नृत्यना अखाडामां नृत्य करनार स्वांग धारण करीने प्रवेश करे छे तेम अहीं रंगभूमिमां निर्जरानो स्वांग प्रवेश करे छे.
हवे, सर्व स्वांगने यथार्थ जाणनारुं जे सम्यग्ज्ञान छे तेने मंगळरूप जाणीने आचार्यदेव मंगळ अर्थे प्रथम तेने ज — निर्मळ ज्ञानज्योतिने ज — प्रगट करे छेः —
श्लोकार्थः — [ परः संवरः ] परम संवर, [ रागादि-आस्रव-रोधतः ] रागादि आस्रवोने रोकवाथी [ निज-धुरां धृत्वा ] पोतानी कार्य-धुराने धारण करीने ( – पोताना कार्यने बराबर संभाळीने), [ समस्तम् आगामि कर्म ] समस्त आगामी कर्मने [ भरतः दूरात् एव ] अत्यंतपणे दूरथी ज [ निरुन्धन् स्थितः ] रोकतो ऊभो छे; [ तु ] अने [ प्राग्बद्धं ] जे पूर्वे (संवर थया पहेलां) बंधायेलुं कर्म छे [ तत् एव दग्धुम् ] तेने बाळवाने [ अधुना ] हवे [ निर्जरा व्याजृम्भते ] निर्जरा ( – निर्जरारूपी अग्नि – ) फेलाय छे [ यतः ] के जेथी [ ज्ञानज्योतिः ] ज्ञानज्योति [ अपावृतं ] निरावरण थई थकी (फरीने) [ रागादिभिः न हि मूर्छति ] रागादिभावो वडे मूर्छित थती नथी — सदा अमूर्छित रहे छे.
३०२