कहानजैनशास्त्रमाळा ]
यथा कश्चित्पुरुषो मैरेयं प्रति प्रवृत्ततीव्रारतिभावः सन् मैरेयं पिबन्नपि तीव्रारति- भावसामर्थ्यान्न माद्यति, तथा रागादिभावानामभावेन सर्वद्रव्योपभोगं प्रति प्रवृत्ततीव्रविरागभावः सन् विषयानुपभुञ्जानोऽपि तीव्रविरागभावसामर्थ्यान्न बध्यते ज्ञानी ।
स्वं फलं विषयसेवनस्य ना ।
सेवकोऽपि तदसावसेवकः ।।१३५।।
गाथार्थः — [ यथा ] जेम [ पुरुषः ] कोई पुरुष [ मद्यं ] मदिराने [ अरतिभावेन ] अरतिभावे (अप्रीतिथी) [ पिबन् ] पीतो थको [ न माद्यति ] मत्त थतो नथी, [ तथा एव ] तेवी ज रीते [ ज्ञानी अपि ] ज्ञानी पण [ द्रव्योपभोगे ] द्रव्यना उपभोग प्रत्ये [ अरतः ] अरत (अर्थात् वैराग्यभावे) वर्ततो थको [ न बध्यते ] (कर्मोथी) बंधातो नथी.
टीकाः — जेम कोई पुरुष, मदिरा प्रत्ये जेने तीव्र अरतिभाव प्रवर्त्यो छे एवो वर्ततो थको, मदिराने पीतां छतां पण, तीव्र अरतिभावना सामर्थ्यने लीधे मत्त थतो नथी, तेम ज्ञानी पण, रागादिभावोना अभावथी सर्व द्रव्योना उपभोग प्रत्ये जेने तीव्र वैराग्यभाव प्रवर्त्यो छे एवो वर्ततो थको, विषयोने भोगवतां छतां पण, तीव्र वैराग्यभावना सामर्थ्यने लीधे (कर्मोथी) बंधातो नथी.
भावार्थः – ए वैराग्यनुं सामर्थ्य छे के ज्ञानी विषयोने सेवतो छतो पण कर्मोथी बंधातो नथी.
हवे आ अर्थनुं अने आगळनी गाथाना अर्थनी सूचनानुं काव्य कहे छेः —