कहानजैनशास्त्रमाळा ]
इह खल्वध्यवसानोदयाः कतरेऽपि संसारविषयाः, कतेरऽपि शरीरविषयाः । तत्र यतरे
संसारविषयाः ततरे बन्धनिमित्ताः, यतरे शरीरविषयास्ततरे तूपभोगनिमित्ताः । यतरे बन्ध-
निमित्तास्ततरे रागद्वेषमोहाद्याः, यतरे तूपभोगनिमित्तास्ततरे सुखदुःखाद्याः । अथामीषु सर्वेष्वपि
ज्ञानिनो नास्ति रागः, नानाद्रव्यस्वभावत्वेन टङ्कोत्कीर्णैक ज्ञायकभावस्वभावस्य तस्य तत्प्रतिषेधात् ।
(अस्थिरपणुं) होवाथी [ खलु ] खरेखर [ कांक्षितम् एव वेद्यते न ] वांछित वेदातुं नथी; [ तेन ]
माटे [ विद्वान् किञ्चन कांक्षति न ] ज्ञानी कांई पण वांछतो नथी; [ सर्वतः अपि अतिविरक्तिम् उपैति ] सर्व प्रत्ये अति विरक्तपणाने (वैराग्यभावने) पामे छे.
भावार्थः — अनुभवगोचर जे वेद्य-वेदक विभावो तेमने काळभेद छे, तेमनो मेळाप नथी (कारण के तेओ कर्मना निमित्ते थता होवाथी अस्थिर छे); माटे ज्ञानी आगामी काळ संबंधी वांछा शा माटे करे? १४७.
ए रीते ज्ञानीने सर्व उपभोगो प्रत्ये वैराग्य छे एम हवे कहे छेः —
गाथार्थः — [ बन्धोपभोगनिमित्तेषु ] बंध अने उपभोगनां निमित्त एवा [ संसारदेह- विषयेषु ] संसारसंबंधी अने देहसंबंधी [ अध्यवसानोदयेषु ] अध्यवसानना उदयोमां [ ज्ञानिनः ] ज्ञानीने [ रागः ] राग [ न एव उत्पद्यते ] ऊपजतो ज नथी.
टीकाः — आ लोकमां जे अध्यवसानना उदयो छे तेओ केटलाक तो संसारसंबंधी छे अने केटलाक शरीरसंबंधी छे. तेमां, जेटला संसारसंबंधी छे तेटला बंधननां निमित्त छे अने जेटला शरीरसंबंधी छे तेटला उपभोगनां निमित्त छे. जेटला बंधननां निमित्त छे तेटला तो रागद्वेषमोहादिक छे अने जेटला उपभोगनां निमित्त छे तेटला सुखदुःखादिक छे. आ बधायमां