यतो हि सम्यग्द्रष्टिः टङ्कोत्कीर्णैकज्ञायकभावमयत्वेन सम्यग्दर्शनज्ञानचारित्राणां स्व- स्मादभेदबुद्धया सम्यग्दर्शनान्मार्गवत्सलः, ततोऽस्य मार्गानुपलम्भकृतो नास्ति बन्धः, किन्तु निर्जर्रैव ।
हवे वात्सल्य गुणनी गाथा कहे छेः —
गाथार्थः — [यः] जे (चेतयिता) [मोक्षमार्गे] मोक्षमार्गमां रहेला [त्रयाणां साधूनां] सम्यग्दर्शन-ज्ञान-चारित्ररूपी त्रण साधको — साधनो प्रत्ये (अथवा व्यवहारे आचार्य, उपाध्याय अने मुनि — ए त्रण साधुओ प्रत्ये) [वत्सलत्वं करोति] वात्सल्य करे छे, [सः] ते [वत्सलभावयुतः] वत्सलभावयुक्त (वत्सलभाव सहित) [सम्यग्द्रष्टिः] सम्यग्द्रष्टि [ज्ञातव्यः] जाणवो.
टीकाः — कारण के सम्यग्द्रष्टि, टंकोत्कीर्ण एक ज्ञायकभावमयपणाने लीधे सम्यग्दर्शन- ज्ञान-चारित्रने पोताथी अभेदबुद्धिए सम्यक्पणे देखतो ( – अनुभवतो) होवाथी, मार्ग- वत्सल अर्थात् मोक्षमार्ग प्रत्ये अति प्रीतिवाळो छे, तेथी तेने मार्गनी *अनुपलब्धिथी थतो बंध नथी परंतु निर्जरा ज छे.
भावार्थः — वत्सलपणुं एटले प्रीतिभाव. जे जीव मोक्षमार्गरूपी पोताना स्वरूप प्रत्ये प्रीतिवाळो – अनुरागवाळो होय तेने मार्गनी अप्राप्तिथी थतो बंध नथी, कर्म रस दईने खरी जतां होवाथी निर्जरा ज छे.
३६२
* अनुपलब्धि = प्रत्यक्ष न होवुं ते; अज्ञान; अप्राप्ति.